جایی آن‌سوی کاج‌ها

در دهه ۱۹۹۰ در ایالت نیویورک، موتورسوار نمایشی لوک گلنتون (با بازی رایان گاسلینگ) در نمایشی ایالتی شرکت می‌کند و با موتورسیکلتش در یک کره فولادی به همراه دو موتورسوار دیگر نمایش می‌دهد. او به ندرت در این مناطق است و از یک نمایش به نمایش دیگر سفر می‌کند. اما رومینا (با بازی اوا مندس)، یکی از آشنایان سابق لوک، بعد از نمایش او ظاهر می‌شود و بعدا لوک متوجه می‌شود که با او صاحب یک پسر بچه شده است. با وجود اینکه رومینا با فرد دیگری است، لوک نمی‌تواند از او دور بماند و قول می‌دهد راهی برای حمایت از او و پسرشان پیدا کند، حتی اگر به معنای دزدی از بانک‌ها باشد. وقتی یکی از سرقت‌های او خراب می‌شود، لوک خود را در خانه‌ای محبوس می‌یابد، با یک افسر پلیس تازه‌کار آرمان‌گرا (با بازی بردلی کوپر) که نوزادی در سمت دیگر در دارد. اتفاق بعدی آن دو را برای همیشه به هم پیوند می‌دهد، لحظه‌ای که عواقب ماندگاری دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه به تصویر کشیدن نوجوانان در فیلم «جایی آن‌سوی کاج‌ها» صحبت کنند. آیا استفاده از مواد مخدر و سلاح در فیلم واقع‌گرایانه است؟ پیامدهای واقعی این موضوع در زندگی واقعی چه خواهد بود؟
• نظر شما در مورد خشونت فیلم چیست؟ آیا همه آن برای داستانی که سعی در بیان آن دارد ضروری است؟
• شما فکر می‌کنید لوک چرا این کار را می‌کند؟ آیا از سر نیت‌های خوب است؟ در مورد اِوِری و بچه‌های لوک و اِوِری چه؟

والدین باید بدانند که فیلم «جایی آن‌سوی کاج‌ها» یک درام قدرتمند اما تلخ است در مورد اتفاقاتی که می‌افتد وقتی مردی متوجه می‌شود که با زنی که نمی‌تواند فراموشش کند صاحب فرزندی شده و سعی می‌کند درستش کند، اما درنتیجه زنجیره‌ای از اشتباهات را به راه می‌اندازد. این فیلم خشونت‌آمیز است (مثلاً یک شخصیت به قتل می‌رسد و دوربین بر بدن خونین و شکسته‌اش تمرکز می‌کند؛ صحنه‌های دیگر هم شامل اسلحه، کتک‌کاری و موارد دیگر است)، نسبتاً تلخ و گاهی تماشای آن دشوار است. انتظار فحاشی‌های بسیار شدید و مکرر (مثل «لعنتی» و «فحش»)، مصرف الکل، قرص و ماری‌جوانا در میان نوجوانان (علاوه بر بزرگسالان که الکل و سیگار مصرف می‌کنند) و لحظاتی از تهدید شدید را داشته باشید که برای بینندگان جوان خیلی شدید خواهد بود. برای اینکه در جریان فیلم‌های مشابه قرار بگیرید، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

مکانی در آن سوی درختان کاج، غم‌انگیز و افسرده‌کننده است. از همان لحظه‌ای که شکم شش تکه رایان گاسلینگ را می‌بینیم در حالی که آماده می‌شود تا کاری شگفت‌انگیز با موتورسیکلتش انجام دهد، اما متوجه می‌شویم که او فقط یک نمایش سیرک است، به‌طور واقعی در یک کره فولادی زندانی است، می‌دانیم که با فیلمی مواجهیم که ما را شوکه خواهد کرد. داستان پدری که در جای اشتباهی قرار گرفته و اشتباهاتی که بدتر هم می‌شوند، تماشاگران را با اندکی امید و بسیار بدبینی رها می‌کند. تماشای این فیلم آسان نیست. اما قدرتمند است و همکار نویسنده و کارگردان آن، درک کیانفرانس، استعدادی در خلق فضای فیلم (در این مورد، غم‌انگیز و بی‌امید) دارد. و صحنه‌های فیلم به‌خوبی تنش را بالا می‌برند تا حدی که قطعاً احساس ناراحتی خواهید کرد.این فیلم به عنوان سه‌گانه‌ای با پیوندی استوار از یک موضوع پدرانه، در هر بخش/پرده از آن، یک بازیگر قدرتمند (گاسلینگ قدرتمندترین است، اگر بخواهیم انتخاب کنیم، البته کوپر هم فوق‌العاده است) را در مرکز خود دارد. اما هر کدام از این بخش‌ها می‌توانست یک فیلم کامل باشد و شاید فیلمسازان باید یکی را انتخاب می‌کردند. در حال حاضر، فیلم The Place Beyond the Pines با ۲ ساعت و ۲۰ دقیقه، طولانی است؛ کمی بیش از حد خوب است.