آمستردام جدید

دکتر مکس گودوین (با بازی رایان اگولد) مدیر پزشکی جدید بیمارستان عمومی نیویورک آمستردام است. او فردی شیطان صفت و البته! بسیار جذاب است. او با مشکلی مواجه است: بیمارستان نیویورک آمستردام در مقایسه با بیمارستان‌های رقیب نیویورک عملکرد ضعیفی دارد. بنابراین گودوین قصد دارد این بیمارستان را متحول کند و بار دیگر شکوه گذشته را به این مرکز درمانی بازگرداند. در این مسیر، فلوید رینولدز (جاکو سیمز) جراح قلب، لورن بلوم (جنت مونتگومری) پزشک بخش اورژانس و ایگی فروم (تایلر لابین) رئیس روانپزشکی او را همراهی می‌کنند. این سریال درام الهام گرفته از کتاب غیرداستانی درباره بیمارستان بلویو در نیویورک است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دقت نمایش حرفه پزشکی در سریال New Amsterdam بحث کنند. آیا فکر می‌کنید روابط عاشقانه و مشکلات شخصی در این سریال اغراق‌آمیز و برای جلب مخاطب بیشتر است، یا ریشه در واقعیت دارد؟
• این سریال پزشکی چگونه با سریال‌های مشابه در تلویزیون، یا حتی سریال‌های قدیمی‌تر مانند ای‌آر یا آناتومی گری مقایسه می‌شود؟ آیا شباهتی به این سریال‌ها دارد؟ چگونه؟ از چه نظر متفاوت است؟ اگر یکی از این سریال‌ها را دوست داشته باشید، آیا بقیه را هم دوست خواهید داشت؟
• آیا پزشکان این برنامه شبیه پزشکان واقعی هستند؟ چرا ظاهر افراد در تلویزیون معمولا بهتر از زندگی واقعی است؟ آیا این موضوع را دوست دارید، یا ترجیح می‌دهید افرادی با ظاهر واقعی‌تر ببینید؟

والدین باید بدانند که سریال «نیو آمستردام» یک درام پزشکی در مورد یک بیمارستان عمومی در شهر نیویورک است که تحت مدیریت یک مدیر جدید غیرمتعارف (رایان اگولد) قرار دارد. مانند دیگر درام‌های بیمارستانی، این سریال پر است از تنش‌های پزشکی مداوم، با بیمارانی که در تمام مراحل زندگی و مرگ به بیمارستان می‌آیند. گاهی خونین و دردآور هستند؛ گاهی می‌میرند؛ گاهی بیماری‌شان تشخیص داده می‌شود اما بهبود می‌یابند. تصاویر جراحی و یا آسیب‌دیدگی‌ها می‌تواند ناراحت‌کننده و گرافیکی باشد. در همین حال، پزشکان با یکدیگر معاشقه می‌کنند و گاهی با هم ارتباط برقرار می‌کنند؛ انتظار پیچیدگی‌های عاشقانه و بوسیدن‌هایی را داشته باشید که به صحبت‌های صمیمی در تختخواب بعد از یک شب عاشقانه تبدیل می‌شود.

این مجموعه با داستانی سریع و پزشکان فوق‌العاده جذاب، قابل تماشا است اما مانند هر درام بیمارستانی دیگری قابل پیش‌بینی است. بیماران می‌آیند و می‌روند. گاهی اوقات نجات پیدا می‌کنند و از آستانه مرگ توسط پزشکی که به موقع تشخیص می‌دهد، دور می‌شوند. گاهی اوقات می‌میرند و پزشکان باید خبر را به خانواده‌های داغدار بدهند. در این میان، پزشکان با هم معاشرت می‌کنند و دعوا می‌کنند، تخت‌های بیمارستانی را به اتاق عمل می‌برند و در لباس‌های جراحی و روپوش سفید بهتر از همکاران واقعی خود به نظر می‌رسند. و هیچ بخشی از این داستان‌ها شما را شگفت‌زده نخواهد کرد.این بدان معنا نیست که آمستردام جدید مثالی بد از ژانر درام پزشکی است. برعکس، ایگولد به اندازه یک بچه گوزن دوست‌داشتنی است (که می‌تواند سکته مغزی شما را تشخیص دهد) و انگیزه زیادی دارد و درام واقعی از سلامت (یا عدم سلامت) شهروندان نیویورک و پزشکان آمستردام جدید به وجود می‌آید. نویسنده دکتر اریک مانهایمر در کتاب سال ۲۰۱۲ خود با نام دوازده بیمار: زندگی و مرگ در بیمارستان بلویو، که این سریال به طور تقریبی بر اساس آن ساخته شده است، این موضوع را ثابت کرد. فقط اینکه قبلاً این نوع سریال را دیده‌اید -- خیلی قبل‌تر. اگر این چیزی است که دوست دارید، ممکن است از این سریال هم خوشتان بیاید.