باری

فیلم بری بر اساس یک سال از زندگی باراک اوباما در دوران جوانی اوست. در مسیر تبدیل شدن به چهل و چهارمین رئیس‌جمهور ایالات متحده، "بری" اوباما (با بازی دوون ترل) تقریباً یک دانشجوی کالج معمولی بود. او نوشیدنی الکلی می‌نوشید، سیگار می‌کشید، فحش می‌داد و عاشق می‌شد. او درباره جایگاه خود در جهان، رابطه‌اش با خانواده‌اش و اصول در حال شکل‌گیری‌اش تفکر می‌کرد. اما برخلاف بیشتر افراد، همه چیز به دلیل هویت چندنژادی او و سفر غیرمعمولی که در سال‌های اولیه زندگی‌اش از هاوایی به اندونزی و لس آنجلس داشت، پیچیده‌تر می‌شد. از همان اولین لحظات ورود به دانشگاه کلمبیا در سن ۱۹ سالگی، پس از یک برخورد ناخوشایند با افسر پلیس دانشگاه، بری با دنیای پرشتاب، متنوع و گاهی دشوار شهر نیویورک و مردم آن آشنا می‌شود. او با پیوستن به این جامعه (در بازی‌های بسکتبال خیابانی، در دانشگاه کلمبیا و در محله هارلم) با افراد مختلفی از جمله یک دانشجوی دکترای باهوش (جیسون میچل که بازی تأثیرگذاری دارد)، شارلوت (انیا تیلور-جوی)، یک همکلاسی بسیار باهوش و لیبرال و همچنین دوباره با یک دوست قدیمی (آوی ناش) آشنا می‌شود. این تجربیات و روابط، به همراه درک فزاینده اولویت‌های خود و تلاش او برای کنار آمدن با یک پدر غایب و مادر غیرمعمول، به طور قابل توجهی در بلوغ مردی که در سال ۲۰۰۸ به عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده انتخاب شد، تأثیرگذار بودند.

• آیا شخصیت‌پردازی باراک اوبامای جوان در فیلم «بری» با شخصیت رئیس‌جمهور آینده آمریکا همخوانی دارد؟ چه ویژگی‌هایی در «بری» در سال ۱۹۸۱ به تصویر کشیده شده که هنوز هم در اوباما مشاهده می‌شوند؟ کدام ویژگی‌ها ممکن است به طور خاص به همان سالی که در فیلم نمایش داده شده برگردد؟
• «این صحنه‌ها مال من نیست.» این جمله‌ای است که بری در چند سکانس مختلف می‌گوید. منظورش از این عبارت چیست؟ وقتی در چنین موقعیت‌هایی قرار می‌گیرد، چه چیزهایی درباره خودش می‌آموزد؟ چرا مهم است که بفهمیم چه چیزهایی برای ما مناسب است و چرا باید به آن ارزش‌ها پایبند بمانیم؟
• بارری در مورد شخصیت پی. جی. فکر می‌کند، هم‌تیمی بسکتبال او که دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد کلمبیا بود. این رابطه چگونه بر زندگی بارری تأثیر گذاشت؟ از آن دوستی چه درس‌هایی گرفت؟
• چرا فکر می‌کنید فیلمسازان سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و فحاشی بری را در فیلم گنجانده‌اند؟ آیا این موضوع باراک اوباما را در ذهن شما فردی قابل‌لمس‌تر نشان داد؟ آیا رفتارش شما را شگفت‌زده کرد؟ چگونه باراک اوباما به‌عنوان یک الگوی بزرگسال آن رفتار اولیه را اصلاح کرد؟

در فیلم اصلی نتفلیکس به نام بری، تلاش شده است تا با تمرکز بر سال‌های شکل‌گیری باراک اوباما، اولین رئیس‌جمهور آفریقایی-آمریکایی ایالات متحده، زمینه‌ها و انگیزه‌های شکل‌گیری شخصیت او بررسی شود. این فیلم که در نیویورک و در دوران تحصیل 19 سالگی اوباما در دانشگاه کلمبیا اتفاق می‌افتد، فضای پرجنب‌وجوش چندفرهنگی و سیاسی شهر نیویورک و دانشگاه کلمبیا را به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که چگونه اوباما از میان روابط غیرمنتظره و پیچیده‌ای که تجربه می‌کند، به یکی از رهبران برجسته جهان تبدیل می‌شود. کارگردانان فیلم تلاش کرده‌اند تا با نشان دادن واقعیت‌های آن دوران، تصویری واقعی از اوباما ارائه دهند و او را در فضایی غیرداستانی و دست‌نیافتنی نشان ندهند. در این فیلم، استفاده مکرر از کلمات رکیک (مانند "فحش"، "کلمه‌ای با معنای جنسی"، "احمق"، "بی‌عرضه" و "کلمه‌ای توهین‌آمیز نژادی") دیده می‌شود که بخشی از فرهنگ و زبان آن دوران است. شخصیت‌های جوان در صحنه‌های مختلف نوشیدن 맥ه را نشان داده می‌شوند و در مهمانی‌ها، نوشیدن الکل رایج است. اگرچه صحنه‌ای از برهنه‌گی یا فعالیت جنسی صریح وجود ندارد، اما یک زوج جوان دیده می‌شوند که می‌بوسند، در آغوش یکدیگر هستند و اغلب در رختخواب دیده می‌شوند. کشیدن سیگار به‌صورت مداوم در فیلم وجود دارد. یکی از شخصیت‌های اصلی فیلم اعتراف می‌کند که کوکائین مصرف می‌کند و الکل نیز بر توانایی او برای عملکرد عادی تأثیر منفی می‌گذارد. همچنین، در یک صحنه، دختری در حالی که لباس زیر به تن دارد، دیده می‌شود که در حال مصرف کوکائین است. علاوه بر این، فیلم به مسائل نژادی، اختلافات اقتصادی و شکل‌گیری وجدان اجتماعی اوباما نیز می‌پردازد. به همین دلیل، این فیلم با وجود نیت خوب، فقط برای مخاطبان بالغ مناسب است.

این فیلم تلاش می‌کند تا عمیق، باوقار و سرشار از همدردی باشد. دوون ترل در نقش بری بازی خوبی ارائه می‌دهد. او تقلید نمی‌کند، اما موفق می‌شود که ماهیت الگوی گفتاری مرد، بیان متفکرانه و شدت همیشه کنترل‌شده او را به تصویر بکشد. فیلمسازان با استناد به سال اول بری در دانشگاه کلمبیا، به نظر می‌رسد هدفشان خلق محیطی است که در آن یک پسر ۱۹ ساله باهوش و کاریزماتیک شروع به تجسم ویژگی‌هایی می‌کند که بعدها شخصیت مرد را تعریف می‌کنند. بازی‌های مکمل عالی هستند. فیلمنامه محتاطانه و قانع‌کننده نوشته شده و کارگردانی آن محکم است. البته، عبارت کلیدی اینجا «بر اساس» است. مخاطبان باید همیشه به این نکته آگاه باشند که آنچه شخصیت‌ها در یک درام زندگی‌نامه‌ای مانند این فیلم می‌گویند و انجام می‌دهند، به جز چند استثنا، لزوماً کلمات و اقدامات واقعی نیستند. این‌ها ساخته ذهن هستند و امید است که با هدف وفاداری به حقیقت رویدادهای واقعی ساخته شده باشند. به دلیل استفاده از زبان، الکل و مواد مخدر، و برخی محتویات جنسی، این فیلم برای نوجوانان بالغ مناسب‌تر است.