معمولاً روح‌مانند

مکس دویل (استرلینگ بیومون) بیش از هر چیز دیگری دوست دارد یک شعبدهباز شود، اگرچه ترفندهایش کلیشه‌ای هستند و هنگام اجرای نمایش، روی شنلی که پوشیده است، می‌افتد. ناگهان با برخی از جلوه‌های ویژه ترسناک مواجه می‌شود که هرگز انتظارش را نداشت، زمانی که یک دیو ترسناک به نام فیارس (برایان استپانک) برنامه‌هایی برای بازکردن تونل ارواح در شب هالووین دارد - تونلی که در زیرزمین خانه مکس باز می‌شود. خوشبختانه برای مکس، دو روح دوست‌داشتنی به نام‌های تارا (مادیسون پتیس) و نیکي (لوک بنوارد) برای کمک به خراب‌کردن نقشه فیارس می‌آیند. حضور علی لوهان در نقش تراسی، یک دانش‌آموز سال بالایی جذاب، باعث می‌شود مکس حتی بیش از پیش برای نمایش جادوی خود تلاش کند، هرچند که این کار را به شیوه‌ای ماوراءالطبیعه انجام می‌دهد. وقتی هالووین فرا می‌رسد، ترفندها و شیرینی‌ها همه در یک فینال بزرگ جمع می‌شوند.

• آیا خانواده‌ها به رویدادهای ماوراء طبیعی اعتقاد دارند؟ آیا واقعاً باید از تاریکی بترسیم؟ چطور تصاویر ترسناک وارد ذهن ما می‌شوند؟ چه چیزی ترسناک‌تر است، یک روح یا یک قلدر؟ آیا مکس باید از مادرش کمک می‌خواست؟

والدین باید بدانند که این فیلم در مورد ارواحی است که از دیوار زیرزمین بیرون می‌آیند. کودکان کوچک یا بینندگان حساس ممکن است از فضای خانه‌ی تسخیرشده‌ی این فیلم بترسند. ارواح چهره‌های ترسناکی دارند و صداهای عجیب و غریبی ایجاد می‌کنند. پیهرز یک شخصیت ترسناک است، حتی اگر سعی کند بامزه باشد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

فیلم ر.ال. استاین: تقریباً ماوراءالطبیعه با پیشرفت داستان بهتر می‌شود، اما بیست دقیقه اول فاجعه است. بازی بازیگران مصنوعی است و طرح داستان به هم چسبیده است. به محض اینکه تارا و نیکی ظاهر می‌شوند، داستان شروع به پیش رفتن می‌کند. صحنه‌هایی که مکس در مدرسه رفتار عجیب و غریبی دارد بهتر از صحنه‌های خانه است. حضور کوتاه آلی لوهان به عنوان تراسی تصنعی به نظر می‌رسد، اما کودکان از انرژی که او به فیلم آورده است، لذت خواهند برد. این فیلم انتخاب مناسبی برای هالووین نیست، اما به اندازه سایر گزینه‌ها ترسناک نیست.