پردهٔ دوم

در قسمت دوم، جنیفر لوپز در نقش مایا، زنی ۴۳ ساله ظاهر می‌شود که از زندگی و شغل بی‌آینده‌اش در یک فروشگاه تخفیف‌دار ناراضی است. وقتی مایا آرزوی شغل بهتری را برای تولدش می‌کند، یکی از دوستانش شخصیتی جعلی، رزومه و پروفایل فیس‌بوک برایش می‌سازد که باعث می‌شود او موقعیت شغلی قدرتمندی به دست بیاورد. اما دروغ گفتن در رزومه تنها رازی نیست که مایا پنهان می‌کند. وقتی دختر مدیرعامل (ونسا هاجنز) مایا را به یک رقابت شرکتی دعوت می‌کند، مایا با چالش‌های بزرگی مواجه می‌شود و باید قبل از اینکه تقلبش فاش شود، ارزش خود را ثابت کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد عواقب احتمالی جعل رزومه یا جعل تجربیات هنگام درخواست شغل یا فرصتی که مِی در فیلم «دومین فرصت» انجام می‌دهد، صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید او کمتر بی‌صداقت است چون دروغی را که به نام او گفته شده تصحیح نمی‌کند؟ آیا فکر می‌کنید مِی در ابتدای فیلم دارای صداقت و درستکاری است؟
• درباره فحش دادن مکرر شخصیت‌های بزرگسال در این فیلم چه فکر می‌کنید و اینکه چطور پسر جوان جُوآن این عادت را از آنها یاد می‌گیرد؟ فیلم‌های زیادی نیستند که پیامدهای فحش دادن را نشان دهند، اما این فیلم این کار را می‌کند؛ آیا تنبیهی که پسر جُوآن دریافت می‌کند، واقع‌گرایانه است؟
• داستان یک شخصیت در جستجوی مادر زایمانش است. آیا تا به حال به فکر جستجوی کسی افتاده‌اید که مدت‌هاست ندیده‌اید یا هرگز ندیده‌اید اما با خانواده‌تان ارتباط دارد؟ آیا ممکن است نتیجه منفی داشته باشد؟
• فیلم با این باور که «تنها چیزی که تو را متوقف می‌کند خود تو هستی» ساخته شده است. این موضوع در فیلم چگونه نشان داده می‌شود؟ به نظر شما چگونه افراد در زندگی واقعی مانع خودشان می‌شوند؟
• مایا با دوست پسرش تری زندگی می‌کند. والدین، با فرزندان خود در مورد ارزش‌های خود در مورد رابطه جنسی و روابط صحبت کنید.

والدین باید بدانند که فیلم «دومین اقدام» یک کمدی محیط کار در مورد زنی به نام مایا (با بازی جنیفر لوپز) است که از رزومه جعلی برای به دست آوردن شغل رویاهایش استفاده می‌کند. هدف فیلم نشان دادن ارزش «هوش خیابانی در مقابل هوش کتابی» و همچنین ارزش دوستی زنان است. اگرچه به نظر می‌رسد پیام اخلاقی داستان باید «دروغ نگو» باشد، اما در نهایت همه رویاهای مایا به دلیل دروغ‌هایش به حقیقت می‌پیوندند، که می‌تواند به کودکان القا کند که دروغ گفتن یک استراتژی برنده است. دوست صمیمی مایا که مدام الفاظ زشت به کار می‌برد (و پسر کوچک او هم از او تقلید می‌کند) برای خنداندن تماشاگران است و به همین دلیل در فیلم الفاظ زشت زیادی (از جمله «س--ت»، یک بار «ف--ک» و موارد دیگر) به کار رفته است، اما در نهایت این زبان عواقب خود را به دنبال دارد. این دوست همچنین جوک‌های جنسی می‌گوید، و مایا و دوست‌پسر بلندمدتش با هم شوخی‌های عاشقانه می‌کنند و در حمام با هم دوش می‌گیرند (شانه‌های برهنه و سینه مرد نشان داده می‌شود). شخصیت‌ها در فیلم همدیگر را می‌بوسند، رابطه جنسی به طور ضمنی نشان داده می‌شود، و شخصیت‌ها در مورد مفهوم فتیش‌های جنسی صحبت می‌کنند. در فیلم برندهای واقعی زیادی به صورت تصویری و کلامی به نمایش گذاشته شده است، به خصوص محصولات مراقبت از پوست لوکس. داستان فیلم در مورد سرپرستی و پیدا کردن مادر زایمان است و به طور دقیق یک ارتباط فوری را به تصویر نمی‌کشد، بلکه رابطه‌ای است که به یک دوستی صمیمی تبدیل می‌شود. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت نام کنید.

این کمدی یک فیلم دخترانه در تمام معانی خوب آن است: درباره قدرت روابط زنانه است. فیلمی نادر است که در آن زنان نقش‌های جذاب و پررنگ دارند و بازیگران آن یک گروه فوق‌العاده هستند. اول از همه، بگذارید بگوییم که لوپز در این فیلم مثل شمع‌های معطر باث اند بدی ورکس است: هرج و مرج و آشفتگی که ممکن است شخصیت او، مایا، را احاطه کرده باشد، او نوری نرم و دلپذیر ساطع می‌کند که عطر و بوی کل فیلم را بهبود می‌بخشد و به بینندگان حس خوشحالی و شادی می‌دهد. لوپز آنقدر جذاب است که هر مشکلی در فیلمنامه (و البته مشکلاتی وجود دارد) در هاله او حل می‌شود - فیلمنامه خوب کار می‌کند، فیلم خنده‌دار است، او خنده‌دار است و بقیه هم همینطور. بهترین دوست واقعی لوپز، لیا رمینی، در اینجا نقش مشابهی دارد و با بازی در نقش جوئان، نسخه‌ای بدون محدودیت از شخصیت شوخ‌طبع خود که در سریال پادشاه کویینز ایجاد کرده بود، نمایش را می‌رباید. همبازی‌ها/دوستان او مثل یک مسابقه تنیس خواهران ویلیامز از هم می‌پرند: آن‌ها رابطه‌ای داغ و جذاب دارند که مخاطبان را مجذوب می‌کند. آنالیه اشفورد در نقش یک مدیر توسعه دوچهره شرکت، با ارائه هر دیالوگ به گونه‌ای بازی می‌کند که گویی او تحت فشار است و مخاطبان همزمان هم با او ارتباط برقرار می‌کنند و هم از او متنفرند. چارلین یی در نقش یک دستیار با ترس از ارتفاع که در یک آسمان‌خراش تمام شیشه‌ای کار می‌کند، با بازی خشک و خنده‌دار خود، تماشاگران را به خنده می‌اندازد. و ونزسا هاجنز به‌طور متقاعدکننده‌ای در نقش یک رئیس شرکت جوان، باهوش و از طبقه مرفه بازی می‌کند که علی‌رغم اینکه دختر رئیس است، جایگاه خود را در میز مدیریت به دست آورده است.استعداد پشت دوربین هم تحویل می‌دهد. کارگردان پیتر سگال (50 قرار اول) هیچ ریتم کمدی را از دست نمی‌دهد، طراح لباس پاتریک فیلد از سریال سکس اند سیتی و فیلم شیطان پرده‌ای پوشیده است، لباس‌های چشم‌نوازی را ارائه می‌دهد و مندی مور، طراح رقص لالا لند، یک دنباله رقص به یادماندنی خلق می‌کند که احتمالاً در کلیپ‌های مونتاژ سال‌های آینده خواهیم دید. جاستین زاکمن، نویسنده فیلم نامه لیست سطل و الین گلداسمیت-توماس، تهیه‌کننده طولانی مدت لوپز، داستانی شیرین و تاثیرگذار خلق کرده‌اند که بسیار فراتر از آن چیزی است که نشان می‌دهد و با چنین قلب و خنده‌ای تحویل داده می‌شود که حفره‌های منطقی تبخیر می‌شوند. این فیلم درست مثل مایا است: ناقص است، اما آنقدر دوست‌داشتنی است که بینندگان اهمیتی نمی‌دهند.