لاتری

شش سال پس از اپیدمی جهانی نازایی که نرخ تولد جهانی را به صفر رساند، دکتر آلیسون لنن (مارلی شلتون) و تیمش از دانشمندان ۱۰۰ جنین انسانی قابل رشد ایجاد کرده‌اند که آماده کاشت هستند. برای انتخاب زنانی که قرار است جنین‌ها را به دنیا بیاورند، دولت آمریکا قرعه‌کشی ترتیب می‌دهد که به روی همه باز است. اما درست در همان زمان که قرعه‌کشی امید بسیار لازم را به همراه می‌آورد، خطراتی را هم برای کسانی که به طور نزدیک درگیر آن هستند به همراه می‌آورد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد ناباروری و روندهای دنیای واقعی که منجر به شکل‌گیری ایده اصلی فیلم لاتاری شده‌اند، صحبت کنند. تا چه حد احتمال وقوع بحران ناباروری در سطح جهانی وجود دارد؟ آیا نمایش واکنش جامعه و دولت در این فیلم، در صورت وقوع چنین بحرانی، واقع‌بینانه است؟
• مسائل قانونی و اخلاقی مرتبط با لاتاری در این مجموعه چیست و این برنامه چگونه به بررسی آن‌ها می‌پردازد؟ آیا اهداکنندگان اولیه باید حق داشته باشند که تخمک‌های خودشان را حمل کنند، به عنوان مثال؟
• آیا این واقعیت که زنان در سریال لاتاری دیگر بچه‌دار نمی‌شوند، تعاملات اجتماعی سریال را در مورد مردان، زنان، قدرت و جنسیت تغییر می‌دهد؟ به چه صورت بچه‌دار شدن و مادر شدن بر انتخاب‌های امروزی زنان، چه در زندگی شخصی و چه در زندگی حرفه‌ای، تأثیر می‌گذارد؟

والدین باید بدانند که سریال لاتری در آینده‌ای پادآرمان‌شهر اتفاق می‌افتد، جایی که زنان به دلیل بحران ناباروری جهانی ناشناخته‌ای دیگر قادر به باردار شدن نیستند. با توجه به پیش‌فرض سریال، رابطه جنسی بخش مهمی از داستان است، اما برهنگی وجود ندارد و تنها به آمیزش جنسی اشاره می‌شود. زبان گفتاری شامل چند شکل از کلمه «shit» به همراه کلمات دیگری مانند «damn» و «hell» است و برخی از شخصیت‌ها به صورت اجتماعی مشروب می‌نوشند و به مشکلات گذشته خود با الکل و مواد مخدر اشاره می‌کنند. همچنین خشونت‌هایی وجود دارد، معمولاً ناشی از دولت و/یا ارتش، اما خونریزی بسیار کمی وجود دارد.

با توجه به افزایش تعداد خانواده‌های واقعی که برای بارداری با مشکل مواجه هستند، موضوع سریال قرعه‌کشی قطعاً به‌روز و می‌تواند برای بینندگان جذاب باشد، به‌ویژه زنانی که درد ناباروری را از نزدیک تجربه کرده‌اند. اما در نهایت، این سریال ضعیف شبکه لایف‌تایم به دلیل ضعف در ارزش‌های تولید، دیالوگ‌های غیرقابل‌باور و شخصیت‌های دو بعدی که به‌طور کامل قابل‌درک و باورپذیر نیستند، به وعده خود عمل نمی‌کند.یکی از جنبه‌های جالب توجه لاتاری، سیاست‌های اجتماعی دنیایی است که در آن باروری زنان به مسئله‌ای امنیتی ملی تبدیل شده و منجر به ایجاد «وزارت بشریت»، «کمیسیون باروری فدرال» و مجازات‌های جدی برای «جرایم باروری» شده است. به نوعی زنان قدرتمندتر به نظر می‌رسند، در پست‌های کلیدی دولت و علم حضور دارند و بر آینده باروری خود نظارت می‌کنند. با این حال، زمانی که رویای بارداری بالاخره به واقعیت تبدیل می‌شود، رحم آنها تحت کنترل تصمیمات دولتی مردسالار قرار می‌گیرد.