جانگوی رهاشده

«جانگوی رهاشده»، روایتی دیگر از ظلم تاریخی علیه «سیاهان» است؛ اما نه صرفاً توصیفی از یک زندگی سیاه، بلکه روایت انتقامی سخت است. «دکتر کینگ شولتز»، یک دندانپزشک سفیدپوست آلمانی باوجدان است که به گفته خودش شغل «جایزه‌بگیری» را اختیار کرده است. او بنابر اطلاعیه‌های یافتن و کشتن مجرمان،  سرمایه‌داران سوداگر را پیدا می‌کند و به دم تیر می‌دهد و از این کار پول خوبی هم درآورده است. حالا برای ازبین‌بردن «برادران بریتل و اسمیتی باکال» که اربابان پستی هستند، به یک همراه قوی نیاز دارد. در این راستا، «جانگو» را که برده‌ای آرام؛ اما شجاع است، به بهای هنگفتی آزاد می‌کند. این دو در ابتدا یک هدف مشترک دارند و آن، ازبین‌بردن برادران بریتل است. برادرانی که نامشان برای «جانگو» و همسرش، «برومهیلدا»، یادآور رنج‌ها، فریادهای فروخورده، تازیانه‌ها، تنبیه‌های جان‌فرسا و... است. جانگو که رؤیای آزادی همسرش را در سر دارد، بدون تعلل با «دکتر شولتز» همراهی می‌کند. بعد از قتل‌های زنجیره‌ای اربابان، دکتر شولتز باید حق جانگو را با آزادکردن برومهیلدا ادا کند و جانگو باید خود را برای یک نبرد آتشین آماده سازد. بنابراین هردو باید در تدارک یک نقشه‌ی اساسی برای نجات برومهیلدا از دست «کالوین کاندی»، (لئوناردو دی‌کاپریو) اربابی که رگه‌هایی از جنون سیاه‌آزاری دارد، باشند. به‌نظر می‌رسد جان هرسه‌ نفرشان درخطر قتلی فجیع است. مخصوصاً با سیاهان خودباخته‌ای همچون «استیون»... .

• 1) مبارزه با امثال کاندی سخت‌تر است یا استیون؟ 2) اگر جای جانگو بودی، می‌کشتی یا معامله می‌کردی؟ 3) به‌نظرت نیت اصلی دکتر شولتز از دوستی با جانگو چیست؟ 4) بهتر نبود دکتر شولتز از همان ابتدا برومهیلدا را از کاندی تقاضا می‌کرد؟ 5) بهتر نبود دکتر با کاندی دست می‌داد و او را نمی‌کشت؟ 6) اگر بردگان در فیلم شورش می‌کردند، چه می‌شد؟ 7) جانگو می‌توانست به‌جای کشتن، بردگان را برای شورش آماده کند؟ خلاصه: به‌نظرت خشونت جانگو قابل توجیه بود؟ چرا اعمال جانگو هم درنهایت نمی‌تواند مثبت ارزیابی شود؟

هویت مهم‌ترین مسئله نوجوان و جوان است. در فیلم جانگوی رهاشده، آنچه بردگان را از یکدیگر متمایز می‌کند، روش دست‌یابی هریک از آن‌ها به هویت موردنظرشان است. ازیک‌سو جانگویی وجود دارد که شرایط بردگی را نمی‌پذیرد و ازسوی دیگر امثال استیون هستند که اساساً هویت و اصالت آفریقایی خود را فراموش می‌کنند. نوجوان به جهان می‌اندیشد، نسبت به مقولات فرهنگی کنجکاو است و با رسانه‌های امروزی نیز ارتباط تنگاتنگ دارد و از این ابزار برای شناخت جهان استفاده می‌کند. این نیاز را دریابید و آن را به‌سمت یک دغدغه هدایت کنید. دغدغه‌ی مطالعه و سیر در سرنوشت گروه‌های مختلف انسانی در بستر تاریخ، ازجمله بردگان آفریقایی. در فیلم جانگوی رهاشده، راه‌حل مسئله آزادی بردگان، نبرد خونین با اربابان است؛ یعنی قتل به‌عنوان یک عمل خشن و به‌مثابه‌ی یک راه نجات تعریف می‌شود. دراین‌باره با فرزند خود صحبت کنید و سعی کنید به راه‌حل‌های دیگر برای آزادی فکر کنید. خلاصه: از ظرفیت داستان فیلم، برای ایجاد یک دغدغه استفاده کنید.

به‌طور عجیبی، شخصیت دی‌انجوی نسبتاً خالی و استویک، کم‌جذاب‌ترین شخصیت در این فیلم خشن و تا حدودی نامتوازن است. در فیلم قبلی خود، اینگلوریوس باستردز، کوئنتین تارانتینو داستانی گسترده و استادانه از جنگ جهانی دوم را روایت کرد، بدون توجه به تاریخ به‌دنبال مرکزیت حقیقت بود. دی‌انجو آنچینج شده حتی طولانی‌تر و گسترده‌تر است اما با داستانی بسیار ساده‌تر و تم‌هایی ساده. این فیلم به‌درستی نمی‌گنجد. فیلم دارای صحنه‌های کشدار و بی‌فایده‌ای است که فریاد بریدن و حذف را می‌طلبد، درحالی‌که انفجارهای خشونت اغلب بیش از حد و نامناسب به‌نظر می‌رسند.اما گاهی فیلم به طور غیرمنتظره‌ای به درخشش می‌رسد. این لحظات عمدتا حول صحبت کردن و مذاکره کردن می‌چرخند، که همچنین توضیح می‌دهد چرا قهرمان آرام همیشه کار نمی‌کند. اما بازیگران والتز، دی‌کاپریو و جکسون در بیش از یک مورد مسحورکننده هستند. به نوعی، جانگوی رها شده در نهایت موفق می‌شود برخی سوالات جالب را مطرح کند، عمدتا در مورد برده‌داری و اینکه چگونه در فیلم‌ها به طور تاریخی به تصویر کشیده شده (یا به تصویر کشیده نشده) است.