سزار چاوز

سزار چاوز (با بازی مایکل پنیا) از سن ۱۱ سالگی در مزارع آریزونا کار می‌کرد و شاهد استثمار خانواده، دوستان و کارگران دیگر توسط صاحبان ثروتمند مزارع بود. او سوگند خورد تا صنعت کشاورزی را اصلاح کند و به همین منظور به همراه دولورس هوئرتا (با بازی روساریو داوسون) اتحادیه کارگری کارگران مزرعه را تأسیس کرد و اعتراضات، اعتصابات و تحریم ملی انگور را سازماندهی کرد که در نهایت صاحبان قدرتمند مزارع را که توسط شخصیتی با بازی جان مالکوویچ رهبری می‌شدند، به مذاکره وادار کرد. این فیلم زندگی‌نامه‌ای به کارگردانی دیگو لونا، بازیگر و کارگردان مکزیکی، است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد جنبش کارگری مزارع در فیلم سزار چاوز صحبت کنند. قبل از تماشای فیلم، چه اطلاعاتی در مورد این موضوع داشتید؟ چه چیزی یاد گرفتید؟ در مورد شرایط کارگران چه فکر می‌کنید؟ چگونه توانستند صنعت را تغییر دهند؟
• آیا از خشونتی که چاوز و معترضان دیگر تحمل می‌کنند شوکه شده‌اید؟ چقدر نمایش خشونت واقع‌گرایانه است؟ آیا بدون خشونت، فیلم همان تاثیر را داشت؟
• چگونه تلاش های چاوز برای رهبری یک جنبش اجتماعی بر زندگی خانوادگی او تاثیر می گذارد؟ پیام نهایی فیلم چیست؟

والدین باید بدانند که سزار چاوز بر اساس زندگی فعال مشهور حقوق مدنی و سازمانده کارگری سزار چاوز ساخته شده است، کسی که از ۱۱ سالگی در مزارع کار می‌کرد و در حالی بزرگ شد که شاهد ظلم‌هایی بود که بر کارگران مزرعه روا می‌شد. انتظار برخی صحنه‌های خشونت شدید و واقعی (مثلاً شخصیت‌ها با تفنگ کتک می‌خورند) را داشته باشید، زیرا کشاورزان و پلیس به گروه‌هایی از معترضان بی‌سلاح حمله می‌کنند. گاهی زبان فیلم قوی است و شامل چندین بار استفاده از کلمات فحش و ناسزا می‌شود. یک شخصیت لاتین درباره تمام توهین‌های نژادی که مردم برای توصیف او به کار برده‌اند صحبت می‌کند، از جمله "beaner"، "greaser" و "brown N-word". اگرچه فیلم قابل پیش‌بینی است، اما شخصیت‌های چاوز و شریکش دولورس هوئرتا الگوهایی برجسته هستند که مردم را به مبارزه برای عدالت اجتماعی از طریق روش‌های غیرخشونت‌آمیز الهام بخشیده‌اند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

بدون شک سزار چاوز، مردی که موضوع بیوگرافی کاملی است؛ زندگی و دستاوردهایش شایسته ثبت بر پرده سینما هستند، اما سزار چاوز، فیلم، به خوبی از پس این کار برنیامده است. پنیا در به تصویر کشیدن این نماد حقوق مدنی موفق بوده، اما سزار او فاقد جذابیت است و در طول فیلم نگاه مخاطب را به خود جلب نمی‌کند و الهام‌بخش نیست. این موضوع که داستان او به صورت قابل پیش‌بینی و خطی روایت می‌شود، به جذابیت فیلم کمکی نمی‌کند. با این همه مواد غنی و جذاب، آیا فیلم‌سازان نمی‌توانستند روشی جالب‌تر برای روایت داستان او پیدا کنند؟با این حال، سزار چاوز به روشن‌گری دربارهٔ یک شخصیت، زمان و مکان مهم در تاریخ ما می‌پردازد. به ندرت می‌توانید فیلمی را در سینما ببینید که در آن اکثریت بازیگران جلوی دوربین و پشت صحنه نیز لاتینو باشند. این داستان نشان می‌دهد که چگونه افراد عادی، بدون منابع، اما با اراده و خلاقیت، تغییراتی را ایجاد می‌کنند که در نهایت به نفع بسیاری از افراد در جامعه است. و در حالی که بازی پنیا ممکن است ضعیف به نظر برسد، کسانی که چاوز را می‌شناختند، اشاره می‌کنند که او خجالتی و درون‌گرا بود؛ او استعداد سخنوری مارتین لوتر کینگ را نداشت، اما توانست در برابر همه احتمالات، مردم را سازماندهی و بسیج کند. نوجوانان و بزرگسالانی که این فیلم را تماشا می‌کنند، ممکن است از پیچیدگی‌های این جنبش شگفت‌زده شوند: نقش کارگران مهاجر فیلیپینی؛ زندگی شخصی چاوز و اینکه چگونه در پس زمینهٔ بزرگ‌تر تاریخ در حال شکل‌گیری قرار می‌گیرد. با این حال، بینش کافی ارائه نمی‌شود تا سزار چاوز را از فقدان شدید روند نجات دهد.