پدران و دختران

پدران و دختران نام رمانی است که جیک، پدری مهربان (راسل کرو)، به عنوان نامه‌ای عاشقانه برای دختر ۸ ساله‌اش، کیتی، می‌نویسد. مادر کیتی در تصادف رانندگی که به دلیل سرعت بالای جیک رخ داد، جان باخت؛ جیک نیز دچار آسیب‌های مغزی شد که منجر به تشنج و اپیزودهای افسردگی شدید شد. جیک تلاش می‌کند تا پدری نمونه باشد و با نوشتن دیوانه‌وار، نان سفره را تامین کند، اما به او توصیه می‌شود که مگر اینکه خود را به یک موسسه روان‌پزشکی برای درمان شوک الکتریکی بسپارد، وضعیتش رو به وخامت خواهد گذاشت و توانایی مراقبت از دخترش را از دست خواهد داد. در طول هفت ماه درمان جیک، کیتی نزد عمه و عموی ثروتمندش می‌ماند و به زودی آن‌ها برای سرپرستی کیتی دادخواست می‌دهند که جیک را از نظر مالی نابود می‌کند. در این میان، داستان کیت بیش از ۲۰ سال بعد روایت می‌شود، زمانی که او در تلاش است تا عشق را احساس کند و ارتباط برقرار کند، توانایی‌هایی که با از دست دادن زودهنگام مادرش از دست داده بود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه مواجهه پدران و دختران با آسیب‌های عاطفی صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید دختری که کیتی بزرگسال به او کمک می‌کند، او را به رنج‌های دوران کودکی‌اش یادآوری می‌کند؟ این چگونه به او کمک می‌کند تا به جلو حرکت کند؟
• چگونه فیلم جیک را به عنوان پدر به تصویر می‌کشد؟ آیا با وجود عیب‌هایش، او را قابل‌ترحم نشان می‌دهد؟ چرا فکر می‌کنید عمه و عمو کیتی سعی می‌کنند او را از پدرش دور کنند؟
• فیلم چگونه نوشیدن الکل و رابطه جنسی را به تصویر می‌کشد؟ آیا این موارد در فیلم زیبا جلوه داده شده‌اند؟ آیا پیامدهای واقع‌گرایانه‌ای وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟

والدین باید بدانند که فیلم پدران و دختران، یک درام احساسی و پرتنش در مورد تاثیرات ماندگار تجربیات دوران کودکی است. کیتی (آماند سیفرید) زنی جوان و آسیب‌دیده است که در کودکی والدین خود را از دست داده و به عنوان یک بزرگسال، به طور معمول با مردان غریبه رابطه جنسی برقرار می‌کند، که این نشانه‌ای از ناتوانی او در احساس و ترس از از دست دادن بیشتر است. فیلم همچنین صحنه‌هایی از گذشته دردناک کیتی را نشان می‌دهد: مادرش در یک تصادف رانندگی جان خود را از دست می‌دهد، بعد از اینکه با پدر کیتی (راسل کرو) که راننده بود، در مورد خیانت بحث می‌کند. او با آسیب‌های جدی دست و پنجه نرم می‌کند و ماه‌ها در بیمارستان بستری می‌شود. رابطه جنسی به طور ضمنی وجود دارد و بوسیدن در تختخواب دیده می‌شود، اما برهنگی تصویری وجود ندارد. بزرگسالان برای تسکین غم خود مشروب می‌نوشند و الفاظی مانند "لعنتی"، "خر" و "احمق" در فیلم به کار رفته است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

به طور کلی، این یک درام تاثیرگذار و با بازی‌های خوب است که درباره‌ی مبارزه برای بهبودی از آسیب‌های دوران کودکی است. این فیلم به دام کلیشه‌های فیلم‌هایی درباره‌ی نویسندگان می‌افتد -- تماشای نوشتن شاهکارهای ادبی توسط نویسندگان هرگز به خودی خود دراماتیک نیست. و در تلاش برای اثبات عمق رابطه‌ی پدر و دختر، فیلم لحظاتی از ابراز محبت و پیوند پدر و فرزند دارد که کمی کلیشه‌ای و اغراق‌آمیز است. شخصیت‌های منفی هم کمی بیش از حد قابل پیش‌بینی هستند. عمه‌ای که می‌خواهد کیتی را از پدرش بدزدد، از نظر احساسی سرد است و الکل زیادی مصرف می‌کند، در حالی که همسر وکیل صیقلی او فقط کمی بیش از حد ثروتمند و خودپسند است تا چیزی بیشتر از یک سیگنال تلگرافی از یک آدم بد باشد.اما به لطف بازی ستارگانی همچون کراو، آماندا سیفرید، آرون پال و کیلی راجرز (که به زیبایی نقش کیتی در سن ۸ سالگی را ایفا می‌کند)، حتی لحظات ضعیف فیلم پدران و دختران نیز به خوبی کار می‌کنند. سیفرید نبرد شخصیت خود برای اعتماد به امکان عشق را باورپذیر و جذاب به تصویر می‌کشد، و صحنه‌های او با یک بیمار جوان آسیب‌دیده (با بازی کوئونژانه والیس) از بهترین‌های فیلم هستند.