ده هزار قدیس

جود (آسا باترفیلد) پس از یک حادثه غم‌انگیز از شهری کوچک در ورمانت به نیویورک می‌رود تا با پدرش (ایتن هاوک) زندگی کند. او خیلی زود وارد صحنه پانک دهه ۱۹۸۰ می‌شود و با دختر نوجوان دوست‌دختر پدرش، الیزا (هیلی استاینفلد) که او هم از این تراژدی رنج می‌برد و با مشکلی پیچیده دست و پنجه نرم می‌کند، درگیر می‌شود. آن‌ها با هم سعی می‌کنند مفهوم «خانواده» را درک کنند، در حالی که والدینشان چندان قابل اعتماد نیستند و در عین حال با مواد مخدر، موسیقی هاردکور و مراسم هاری کریشنا سرگرم هستند.

• فیلم‌های بلوغ و رشد شخصیت نوجوانان موضوع بحث‌برانگیزی برای خانواده‌ها است. چگونه فیلم «ده هزار قدیس» به‌عنوان یک فیلم در این ژانر، نمونه‌ای کلیشه‌ای است و در چه مواردی از این کلیشه‌ها فاصله می‌گیرد؟
• نظر شما در مورد رابطه جود با پدرش، لس چیست؟ آیا لس پدر خوبی است؟ در مورد والدین دیگر در فیلم چه فکر می‌کنید؟ آیا می‌توان از هر کدام از شخصیت‌ها به عنوان الگو نام برد؟
• در اینجا مصرف مواد مخدر تا چه حد واقع‌گرایانه است؟ آیا زیبا جلوه داده شده است؟ پیامدها چیست، اگر وجود داشته باشد؟
• فیلم با این موضوعات چگونه برخورد می‌کند: رابطه جنسی نوجوانان و بارداری ناخواسته؟

والدین باید بدانند که ده هزار قدیس یک درام تند و تیز در مورد دو نوجوان در شرایط دشوار است که در دهه ۱۹۸۰ در نیویورک اتفاق می‌افتد. آنها ماری‌جوآنا می‌کشند و مقدار زیادی مواد مخدر دیگر (از جمله کوکائین و استنشاقی) مصرف می‌کنند؛ والدینشان غایب، سرگرم یا فقط بی‌توجه هستند؛ و بچه‌ها بیشتر وقت خود را در خیابان‌ها یا با پانک‌های بی‌خانمان که در ساختمان‌های متروکه زندگی می‌کنند، می‌گذرانند. فحش و ناسزای زیادی (از جمله "s--t" و "f--k") وجود دارد، برخی از ارجاعات جنسی (از جمله یک بارداری ناخواسته) و تعداد زیادی تصمیمات قابل تامل. این فیلم برای نوجوانان بزرگتر مناسب‌تر است، به ویژه اگر والدین در کنارشان باشند و در مورد آن با آنها صحبت کنند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این قطعاً یک فیلم معمولی نوجوانانه نیست، اگرچه شخصیت‌های اصلی در آن به بلوغ می‌رسند. همچنین یک کمدی رمانتیک نیست، اگرچه شخصیت‌ها به هم علاقه‌مند می‌شوند و رابطه جنسی دارند. بیشتر یک درام خانوادگی است، اگرچه هیچ‌یک از شخصیت‌های فیلم به نظر نمی‌رسد که درک درستی از مفهوم خانواده داشته باشند. نوجوانان بیشتر خودشان را بزرگ می‌کنند و والدین کارهای مهم‌تری برای انجام دادن دارند تا اینکه واقعاً نقش والدین را ایفا کنند، به‌ویژه هاوک در نقش پدر جود که ماری‌جوآنا می‌کارد و به پسرش آزادی عمل در نیویورک می‌دهد و دوست دارد با او ماری‌جوآنا بکشد. این فیلم نیویورک اواسط دهه ۱۹۸۰ را به‌عنوان یک شهر خشن به تصویر می‌کشد.اما به فیلم زمان بدهید تا کار خودش را بکند، و همه این خانواده‌های ناکارآمد/شخصیت‌ها شروع به رشد در شما می‌کنند، حتی هاوک، که ثابت می‌کند معقول‌ترین مشاوره را در فیلم ارائه می‌دهد. باترفیلد و استاینفلد عالی هستند (بله، پر از اضطراب، اما عالی هم هستند) و امیل هرش، به عنوان یک پانک-راک از اعضای خانواده بزرگ آنها که سعی می‌کند بفهمید واقعا کیست، همچنین عملکرد قوی ارائه می‌دهد. ده هزار قدیس برخی پیچش‌های غیرمنتظره را می‌گیرد، اما با این حال یک سواری جالب و گاهی سرگرم‌کننده است.