هکتور و جستجوی خوشبختی

هکتور (با بازی سایمون پگ) زندگی خوبی دارد، حداقل روی کاغذ. او یک روانشناس با مطب شلوغ و پرمراجعه‌کننده است. با دوست‌دختر بسیار منظم و وظیفه‌شناسی به نام کلارا (با بازی روزاموند پایک) زندگی می‌کند که در آپارتمان بسیار مرتبشان از هر نیاز او آگاه است و به آن رسیدگی می‌کند. اما آیا او خوشحال است؟ چطور می‌تواند باشد وقتی در کارش فقط ظاهرسازی می‌کند و از آینده رابطه‌اش مطمئن نیست؟ و زندگی‌اش تا دقیقه‌ای برنامه‌ریزی شده است؛ او هرگز از مسیر مطمئن و امتحان‌شده‌اش خارج نمی‌شود و هیچ ریسکی نمی‌کند. هکتور مصمم است که بفهمند چطور می‌تواند یک فرد خوشحال باشد، بنابراین تصمیم می‌گیرد به دور دنیا سفر کند، اول به چین، جایی که با یک مدیر اجرایی موفق اما نه چندان خوشحال (با بازی استلان اسکاشگورد) ملاقات می‌کند، و بعد به آفریقا، جایی که با یک قاچاقچی مواد مخدر (با بازی ژان رنو) درگیر می‌شود و به دیدن یک دوست عزیزش می‌رود که سال‌هاست ندیده است. در نهایت به لس‌آنجلس می‌رود، جایی که یک عشق قدیمی از دوران کالج (با بازی تونی کولت) منتظرش است. این سفرها چه معنایی برای هکتور و کلارا خواهند داشت؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های فیلم «هکتور و جستجوی خوشبختی» صحبت کنند. این فیلم چه چیزی در مورد زندگی و خوشبختی می‌گوید؟ فکر می‌کنید این پیام‌ها بیشتر برای چه کسانی در نظر گرفته شده است؟
• آیا فیلم بحران هویتی هکتور را به‌طور باورپذیری به تصویر می‌کشد؟ نظر شما در مورد درس‌هایی که او در طول فیلم آموخت، چیست؟
• فیلم مصرف الکل را چگونه به تصویر می‌کشد؟ آیا پیامدهای واقع‌گرایانه‌ای در این مورد وجود دارد؟

والدین باید بدانند که هکتور و جستجوی خوشبختی، که بر اساس رمانی از فرانسوآ لولورد ساخته شده، طنز را با داستانی عمیق و تفکربرانگیز در مورد بحران هویت یک مرد میانسال ترکیب می‌کند. بخش زیادی از آن سبک و سرگرم‌کننده است، اما بخش زیادی از آن نیز سنگین و جدی است و ممکن است برای بینندگان جوان جذاب نباشد. انتظار برخی الفاظ رکیک (بیشتر کلمات «s--t» و «f--k»)، نوشیدن الکل (بیشتر در جمع، اگرچه شخصیت‌ها در یک صحنه مست می‌شوند)، برهنه‌ای جزئی (نشان دادن پشت بدن یک زن برهنه)، بوسیدن و اشاره به قاچاق مواد مخدر را داشته باشید. همچنین سکانس طولانی وجود دارد که در آن مردی در سلول زندان نشان داده می‌شود، که به وضوح وحشت‌زده و کتک‌خورده (هم فیزیکی و هم عاطفی) است و در مرز جنون قرار دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

هکتور و جستجوی خوشبختی (بر اساس رمانی از فرانسوآ لولورد) با دقت و وسواس خاصی ساخته شده که از جذابیت شاداب آن می‌کاهد. با این حال، اگرچه بسیاری از پیام‌های فیلم الزاما روشنگر نیستند (مانند مورد ششم در فهرست هکتور: «اجتناب از ناراحتی، راه خوشبختی نیست»)، این به معنای نادرست بودن یا بی‌فایده بودن آن‌ها نیست. این فیلم با داستانی ساده اما تاثیرگذار، لذت‌بخش است. تماشای آن سرگرم‌کننده است.اما این موضوع جبران‌کنندهٔ این واقعیت نیست که، همان‌طور که اشاره شد، هیچ‌یک از بینش‌های او واقعاً شگفت‌انگیز نیستند. و انرژی قابل‌توجه سایمون پگ در نقشی که استعدادهای طبیعی او را محدود می‌کند، مهار شده است. هکتور را ببینید تا به چیزی که شاید قبلاً می‌دانستید اما فراموش کرده‌اید، یادآوری شوید — زندگی همان چیزی است که شما از آن می‌سازید — و در آن سطح از آن لذت ببرید.