حفاظت

در این درام پرتنش، یک مرد سوری با ویروسی وارد یک بیمارستان در آتلانتا می‌شود و ویرانی به جا می‌گذارد. به زودی مشخص می‌شود که "بیمار صفر" یک ویال از این ویروس را در وسایلش داشته و بیماری‌ای که با خود آورده به شدت مسری است. این بیماری از طریق تماس و عطسه منتقل می‌شود و کسانی که به آن مبتلا می‌شوند را در عرض ۴۸ ساعت می‌کشد. مقام ارشد CDC، سابین لومرز (کلودیا بلک)، برای مدیریت اوضاع اعزام می‌شود و الکس کارناهان (دیوید گایاسی)، افسر پلیس آتلانتا را به عنوان رابط محلی خود استخدام می‌کند. کارناهان نمی‌دانست که چه چیزی در انتظارش است - منطقه‌ای اطراف بیمارستان محاصره و قرنطینه می‌شود و جیک (کریس وود)، همکار او و جینا (کریستینا موسس)، دوست‌دخترش داخل آن هستند و کارناهان فقط می‌تواند نظاره‌گر پیشرفت مرگبار بیماری و حاکم شدن هرج و مرج باشد. در همین حال، در داخل بیمارستان، کیتی فرانک (کریستن گوتوسکی)، معلمی که به طور اتفاقی در قرنطینه گیر افتاده، به همراه کلاس ششم خود در یک سفر مدرسه‌ای بوده‌اند، درست زمانی که ویروس شیوع پیدا می‌کند. حالا او - و همه کسانی که در داخل محاصره هستند، و کل جهان آسیب‌پذیر خارج از آن - فقط می‌توانند منتظر بمانند، تلاش کنند تا زنده بمانند و بفهمند که چه کسی این ویروس را فرستاده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که فیلم چگونه با دقت جزئیات رنج بیماران مبتلا به ویروس را به تصویر می‌کشد، کسانی که خون سرفه می‌کنند و مخاط از دهانشان جاری می‌شود. تماشای صحنه‌های خونین و خشونت‌آمیز چه حسی به شما می‌دهد؟ تاثیر خشونت در رسانه‌ها بر بینندگان، به‌ویژه بینندگان جوان، چیست؟
• الکس کارناهان چگونه شجاعت خود را در فیلم حصر نشان می‌دهد؟ کیتی فرانک چگونه مهربانی خود را نشان می‌دهد؟ آیا تماشای برنامه‌هایی با شخصیت‌های شجاع و مهربان به بیننده کمک می‌کند تا این ویژگی‌ها را تقلید کند؟
• آیا این نمایش نگاهی واقع‌گرایانه به نحوه شیوع یک ویروس دارد؟ کدام قسمت‌های داستان را واقع‌گرایانه می‌دانید و کدام قسمت‌ها را برای جذابیت بیشتر اضافه شده می‌دانید؟
• چگونه شخصیت‌های سریال Containment شجاعت و کار تیمی را نشان می‌دهند؟ در مورد همدردی و خودکنترلی چه می‌توان گفت؟ چرا این نقاط قوت شخصیتی مهم هستند؟

در این فیلم، والدین باید بدانند که شهر به دلیل شیوع ویروس در قرنطینه قرار می‌گیرد و این موضوع باعث ایجاد تنش و اضطراب در بین مردم می‌شود. خشونت در این فیلم زیاد است و ممکن است برای کودکان و بینندگان حساس ناراحت‌کننده باشد، هرچند که صحنه‌های خشن و خونین زیادی در آن وجود ندارد. این فیلم شامل تصاویر پزشکی زیادی است، از جمله سوزن‌ها، اجساد روی تخت‌های بیمارستان، پزشکان با لباس سفید و افسران با لباس فرم در حال فرار، و خون روی تجهیزات پزشکی و دیوارهای بیمارستان. شخصیت‌ها در فیلم در حال مرگ هستند و یا به دلیل عفونت ویروس سینه‌خیز می‌کنند و یا توسط افسران وحشت‌زده به ضرب گلوله کشته می‌شوند. والدین و کودکان در خطر هستند و یک کودک ۱۱ ساله مبتلا به ویروس در انزوا قرار می‌گیرد. در این فیلم گاهی اوقات از الفاظ رکیک و عبارات زشت استفاده می‌شود.

این درام، تصویری از این موضوع را به نمایش می‌گذارد که چقدر آسان یک شهر بزرگ می‌تواند به زانو درآید. ویروسی که مقامات در این سریال سعی در مهار آن دارند، نوعی آنفولانزای پرندگان است؛ فارغ از جزئیات، این ویروس به سرعت و به شکلی مشابه ابولا، قربانیان را از پا درمی‌آورد. محصور کردن بیشتر شخصیت‌های داستان در پشت حصاری از سیم خاردار، تنش را دوچندان می‌کند. آیا سازمان‌های دولتی محافظ این محوطه انتظار دارند که همه افراد داخل آن به زودی بمیرند؟ چرا این بیماری در پشت حصار سیم‌خاردار متوقف می‌شود؟ این سریال با شخصیت‌های جذاب و رنگارنگش، که عمدتاً توسط بازیگران رنگین‌پوست به تصویر کشیده شده‌اند، سریالی تند و تیز، هوشمندانه نوشته شده و اعتیادآور است، هرچند که ممکن است کابوس‌آفرین نیز باشد.