آنچه در دلم برای توست

احساسی که برای تو دارم بر اساس داستان واقعی تاسیس یک سازمان توسط والدین کودکان با نیازهای خاص است. لوئیس (لوئیس او. ویلانوئوا والیته) ورزشکار شاد و سرزنده‌ای است که در دویدن، شنا و دوچرخه‌سواری مهارت دارد و مشتاقانه منتظر شرکت در سه‌گانه المپیک ویژه است. او سندرم داون دارد. لوئیس از خانواده‌ای مرفه است و مربی و والدینی دارد که به او توجه می‌کنند. اما پدرش، کارلوس (فلیکس جرمن)، که یک تاجر است، بیشتر اوقات لوئیس را به مراقبت مادرش واگذار کرده است. او از محدودیت‌های فرزندش ناامید است و این حس را منتقل می‌کند که گذراندن وقت با پسرش هدر دادن وقت ارزشمند اوست، زمانی که می‌تواند به نحو بهتری در کسب‌وکار موفقش صرف شود. وقتی مادر برای سفر به المپیک ویژه در دسترس نیست، پدر به‌ناچار لوئیس را همراهی می‌کند. محل اقامت ساده است، غذا بد است و هم‌اتاقی‌ها، یک پدر و پسر شاد و سرزنده، برای سلیقه کارلوس بیش از حد دوستانه هستند. در داستانی موازی، آنا (یوردانکا آریوسا) بین کار و مراقبت از لئو (زوئیلا باتیستا) و خوان (خاویر آلخو کروز)، دو پسر مبتلا به اوتیسم، در رفت‌وآمد است. تیک‌ها، عادات و حساسیت‌های آن‌ها رساندن آن‌ها به مدرسه هر روز را به کاری پر از عشق تبدیل می‌کند. خورخه (فرانک پروزو) و دیانا (ناشیا بوگارت) با ناباروری دست‌وپنجه نرم می‌کنند، و وقتی دیانا بالاخره زایمان می‌کند، فرزندشان سندرم داون دارد. آن‌ها ناامید و نگران آینده فرزندشان هستند، هرچند از تولد او خوشحالند. همه این‌ها زمانی به هم می‌رسند که آنا و دیگران سازمانی را برای کمک به والدین در حمایت از یکدیگر و ایجاد حمایت و خدمات بهتر برای فرزندانشان تاسیس می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد چالش‌های والدین، به‌ویژه والدین مجرد، در مراقبت از کودکان با نیازهای خاص صحبت کنند. چه منابع و امکاناتی برای کمک در دسترس است؟
• کارلوس بعد از گذراندن وقت با پسرش به چه چیزی پی می‌برد؟
• فیلم بیشتر بر دشواری‌هایی که والدین این کودکان با آن مواجه هستند تمرکز دارد تا چالش‌هایی که خود کودکان با آن روبرو هستند. آیا فکر می‌کنید جای فیلم‌های بیشتری در مورد تجربیات خود کودکان وجود دارد؟

والدین باید بدانند که «آنچه من برای تو احساس می‌کنم» یک فیلم بلند ۲۰۱۸ جمهوری دومینیکن است که بر اساس داستان واقعی و سرآغاز یک گروه حمایتی بین‌المللی ساخته شده است. این گروه در سال ۲۰۱۱ توسط والدینی که فرزندان مبتلا به اوتیسم، سندروم داون و سایر شرایط مشابه را بزرگ می‌کردند، تأسیس شد. استفاده‌ی اندک از کلمات نامناسب مانند «لعنتی»، «احمق»، «پیس»، «پیس کردن» و «خراب»، از دوستانه بودن محتوای این فیلم برای خانواده‌ها نمی‌کاهد. این فیلم به آرامی با مسائل مربوط به تعصب، انگ اجتماعی و چالش‌های دیگر کودکان با نیازهای ویژه و والدینشان مواجه می‌شود. این فیلم به زبان اسپانیایی و با زیرنویس انگلیسی است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

احساسی که برای تو دارم، داستانی ارزشمند و تاثیرگذار در مورد عشق، خانواده و دیدن ارزش در هر انسان است. این داستان اشک‌آور هم هست، اما اشک‌ها صادقانه جاری می‌شوند، در حالی که ما شاهد تلاش انسان‌های خوب برای حقوق فرزندان‌شان هستیم، برخی از آن‌ها قادر به مبارزه برای خودشان نیستند.دیدن کارلوس که در خودآزاری غوطه‌ور است و از شادی فرزندش لذت نمی‌برد، آزاردهنده است، به‌ویژه وقتی با پدری مواجه می‌شود که از فرزندش به وضوح لذت می‌برد و قدردان اوست. اما کارلوس در نهایت به این نقطه می‌رسد. او نه تنها به اشتراک گذاشتن شادی که لوئیس ساطع می‌کند را می‌آموزد، بلکه وقت و پول خود را صرف کمک به دیگران برای کنار گذاشتن پیش‌داوری‌ها و یادگیری عشق می‌کند. پدری که فرزندش سندرم داون دارد به پدر دیگری می‌گوید که از همان ابتدا آموخته است زندگی از لحظات کوچک تشکیل شده و بهترین کار این است که آنها را به بهترین شکل زندگی کنیم.