تأیید

فیلم اصلی شبکه اچ‌بی‌او با نام تایید، تفسیری از حوادث مربوط به جلسات جنجالی و بسیار هیجان‌انگیز تایید صلاحیت قاضی کلارنس توماس (وندل پیرس) در سال ۱۹۹۱ است. وقتی که رئیس‌جمهور جورج دبلیو بوش، قاضی محافظه‌کار و آفریقایی-آمریکایی و مدیر سابق کمیسیون فرصت‌های شغلی برابر (EEOC) را به عنوان جایگزین قاضی بازنشسته تورگود مارشال معرفی کرد، انتظار می‌رفت که این روند، روندی معمولی باشد. اما وقتی که آنیتا هیل (کری واشینگتن)، استاد حقوق آفریقایی-آمریکایی دانشگاه اکلاهما، توسط محقق سنا ریکی سیدمن (گریس گامر) و رسانه‌ها برای بحث در مورد آزار جنسی که در طول یک دهه کار با توماس تحمل کرده بود، مورد مشورت قرار گرفت، هم او و هم توماس خود را تحت نظارت ملی یافتند، در حالی که در مقابل کمیته قضایی سنا به ریاست سناتور جو بایدن (گرگ کینر) شهادت می‌دادند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اتفاقاتی که در جلسات استماع نامزدی کلارنس توماس رخ داد، صحبت کنند. چرا فقط نامزد کردن قاضی فعلی دیوان عالی در آن زمان بسیار مهم بود؟ آیا امروزه نیز همین اهمیت را دارد؟ آیا مردم امروزه به شهادت آنیتا هیل به همان شیوه واکنش نشان می‌دهند؟ چه پیام‌هایی تجربه کلی به دولت و ملت آمریکا ارسال کرد؟
• آیا برنامه‌های تلویزیونی و فیلم‌هایی که وقایع تاریخی را بازسازی و تفسیر می‌کنند، باید تا حد امکان دقیق و بی‌طرفانه باشند؟ آیا مردم باید به این تولیدات به عنوان روشی معتبر برای درک وقایع و دلایل رخ دادن آن‌ها نگاه کنند؟

والدین باید بدانند که فیلم تلویزیونی تایید، که داستان جلسات استماع کلارنس توماس و آنیتا هیل در سال ۱۹۹۱ را روایت می‌کند، با موضوعات بالغانه‌ای مانند آزار جنسی، تبعیض نژادی و سیاست‌های پشت پرده سروکار دارد. این فیلم حاوی ارجاعات صریح به اندام تناسلی، گفتگوهای جنسی خشن و موارد مشابه است، اما این اظهارات در متن داستان بیان شده‌اند. فحاشی نیز در فیلم رایج است. خانواده‌ها قطعاً می‌توانند در مورد این پرونده مهم، تاریخ آن و اینکه آیا جهان از آن زمان برای زنان تغییر کرده است، گفتگو کنند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم پرشور، آشفتگی‌های ناشی از انگیزه‌های سیاسی را در مورد یکی از بحث‌برانگیزترین انتصاب‌ها در تاریخ دیوان عالی آمریکا به تصویر می‌کشد. همچنین به مباحث نژادی آن دوران می‌پردازد و بر نابرابری‌هایی که آنیتا هیل در آن دوره تحمل کرد، تأکید دارد. این فیلم، شجاعت آنیتا هیل در علنی کردن موضوع آزار جنسی در محل کار و توجه به زنانی که برای شکایت از آن پیش قدم شدند را ستایش می‌کند. در نهایت، به واکنش منفی ملی اشاره می‌کند که منجر به افزایش قابل توجه تعداد و حضور زنان در مناصب عمومی شد.ممکن است بینندگانی که خیلی جوان هستند و خاطره‌ای از آن ندارند، آن را کمی کند پیش‌برنده بیابند، اگرچه حضور اریک استون‌استریت، جنیفر هادسون و دیگر بازیگران نام‌آشنا به جذابیت آن می‌افزاید. با این حال، احتمال دارد افرادی که بیش از دو دهه پیش شاهد وقوع این اتفاقات بودند، طیف وسیعی از اخبار آرشیوی و فیلم‌های جلسات سنا را به یاد بیاورند، که با بازسازی‌های رویدادهای کلیدی و لحظات داستانی به‌خوبی ترکیب شده است. فارغ از هر فکر و عقیده‌ای که در مورد آنچه واقعاً اتفاق افتاده است دارید، روایت کلی فرصتی را فراهم می‌کند تا در مورد اینکه این اتفاقات چگونه به درک کلی ما از آزار جنسی و موانع پدرسالارانه و سیاسی که زنان هنوز باید برای احترام در محیط کار امروزی از آن عبور کنند، کمک می‌کند.