هواپیماهای کاغذی

دیلن (با بازی اد اکسنبولد) متوجه می‌شود که استعداد ساختن کاغذهای هواپیما را دارد. او فرصت شرکت در یک مسابقه قهرمانی جهانی را دارد، اما برای این کار باید به پدرش جک (با بازی سم ورتینگتون) که در غم و اندوه است، کمک کند و با قلدرها و تردیدهای خود روبرو شود. در طول راه، دوستان، مربیان و سفری به توکیو به او کمک می‌کنند تا ایده‌های قدیمی خود را در مورد تلاش، معنای پیروزی و اهمیت خلق چیزی زیبا در جهان، بازنگری کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیروزی صحبت کنند. مقاله «طرح کاغذی» چه چیزی در مورد پیروزی می‌گوید؟ آیا با آن موافق هستید؟ چرا موافق هستید یا نیستید؟
• چه چیزی به دیلن کمک می‌کند تا به‌صورت خلاقانه به ساخت هواپیما بپردازد؟ آیا تا به حال در مسابقه‌ای شرکت کرده‌اید؟ چه مسابقه‌ای بود؟ نتیجه‌اش چه شد؟
• فیلم چگونه قلدری را به تصویر می‌کشد؟ آیا شبیه قلدری در زندگی واقعی است؟ با قلدرها چگونه باید برخورد کرد؟
• شخصیت‌های فیلم کاغذی چگونه استقامت را نشان می‌دهند؟ چرا این یک قدرت شخصیت مهم است؟

والدین باید بدانند که فیلم هواپیمای کاغذی نگاهی متفکرانه و الهام‌بخش به رقابت و پشتکار است که در آن پسربچه‌ای شجاع استرالیایی و پدرش که در غم از دست دادن مادر در یک تصادف رانندگی (نشان داده نمی‌شود، فقط مورد بحث قرار می‌گیرد) به سر می‌برد، تلاش می‌کنند تا در مسابقه ساخت هواپیمای کاغذی برنده شوند. غم و اندوه بر فیلم سایه افکنده است؛ این غم و اندوه باعث می‌شود جک، پدر خانواده، نتواند نقش راهنمایی پسرش را به خوبی ایفا کند. دیلن از پدرش دزدی می‌کند و قوانین را زیر پا می‌گذارد، درست مثل پدربزرگش که گاهی برای تفریح این کار را می‌کند. اما فیلم به‌طور کلی نگاهی امیدوارانه به غلبه بر غم و اندوه و ترس، ایستادن برای خود و دیگران، و بازاندیشی در مفهوم پیروزی به‌خاطر پیروزی دارد. در فیلم مقداری فحش و ناسزای ملایم (لعنتی، مزخرف) و قلدری وجود دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم موفق می‌شود یک داستان سنگین را با نگاهی الهام‌بخش به معنای واقعی خلاقیت و اینکه پیروزی باید در مورد چه چیزی باشد، ترکیب کند. فیلم «هواپیماهای کاغذی» به زیبایی فیلم‌برداری شده و در چندین مکان در استرالیا و توکیو فیلم‌برداری شده است، و به زیبایی فرهنگ‌ها را با قدردانی آشکار از رویکرد ژاپنی به کاغذسازی و رضایت ذاتی از کار سخت برای خوب بودن در یک فرم هنری، چه استثنایی باشید چه نه، ترکیب می‌کند. در طول فیلم دیلان -- که یک بازیگر کودک استثنایی است -- اوریگامی، پرواز و کاغذسازی را مطالعه می‌کند، و او به عمق ذات هنر و علم این هنر می‌رود. پایان فیلم به‌طور خاص غیرمنتظره نیست، اما چند پیچش در مورد نحوه آموزش ما برای مواجهه با رقابت و خلاقیت، و همچنین برخی مدل‌سازی‌های مثبت قوی در مورد دوستی، قلدری و جوانمردی که موضوعات سنگین‌تر را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند، ارائه می‌دهد.