آنچه داشتند

در آنچه که داشتند، روت (بلایت دانر) که آلزایمر دارد، در یک طوفان برفی در نیویورک سرگردان می‌شود. دختر روت، بریجت (هیلاری سوانک) خبردار می‌شود و به همراه دختر خودش، اما (تایسا فارمیگا) که در سن کالج است، به زودی می‌رسد. پدر بریجت، برت (رابرت فورستر) به او می‌گوید که همه چیز خوب است، اما برادرش، نیکی (مایکل شانون) اصرار دارد که اینطور نیست. وضعیت روت بدتر شده و نیکی در حالی که سعی می‌کند بار خود را اداره کند و رابطه‌اش را نجات دهد، با همه چیز کنار می‌آید. در همین حال، بریجت تا حد زیادی غایب بوده و برت در انکار است. در طول چند روز در کریسمس، همه اعضای خانواده اولویت‌ها و روابط خود را بازبینی می‌کنند، در حالی که بریجت با این واقعیت دست و پنجه نرم می‌کند که ازدواج خودش سرد شده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تعاملات خانوادگی در فیلم «آنچه داشتند» صحبت کنند. آیا این تعاملات به نظر واقعی می‌رسند؟ چرا یا چرا نه؟
• چگونه نوشیدن و سیگار کشیدن به تصویر کشیده شده است؟ آیا آنها جذاب جلوه داده شده اند؟ آیا عواقبی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• آلزایمر چیست؟ آیا تا به حال در زندگی واقعی با آلزایمر مواجه شده‌اید؟ این فیلم در مقایسه با دیگر فیلم‌هایی که در مورد آلزایمر ساخته شده‌اند، چگونه است؟

والدین باید بدانند که فیلم «آنچه داشته‌اند» یک درام تاثیرگذار در مورد خانواده‌ای است که با موضوع بسیار دشوار آلزایمر دست و پنجه نرم می‌کند؛ این فیلم بیشتر بر روی شخصیت‌ها و زندگی تمرکز دارد تا بر بیماری و بدبختی. این فیلم با بازی‌های زیبای بازیگران، قلب بزرگ و دربرگیرنده، برای بینندگان بالغ است. زبان فیلم بسیار قوی است و بارها از کلمات «لعنتی»، «خرابکاری» و «احمق» و موارد مشابه استفاده می‌شود، گاهی در هنگام مشاجره با عصبانیت فریاد زده می‌شوند. زنی متاهل سعی در اغوا کردن مرد دیگری دارد اما در این کارش وقفه ایجاد می‌شود. صحبت‌های مرتبط با مسائل جنسی و اشاره‌ای به احتمال تعرض جنسی وجود دارد. شخصیت‌ها اغلب به صورت اجتماعی/عادی الکل مصرف می‌کنند (یکی از آنها صاحب یک بار است) و سیگار کشیدن هم دیده می‌شود. بازیگران هم‌بازی در این فیلم بلایت دانر، هیلاری سوانک، مایکل شانون و رابرت فورستر هستند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این درام بزرگ‌منش، اولین فیلم بلند الیزابت چامکو در مقام نویسنده و کارگردان، با بازی‌های بی‌نقص و روابط پیچیده و زنده‌ای همراه است که بر بوم فریبنده و سرکش آن به تصویر کشیده شده‌اند. در فیلم "آنچه داشتند"، چامکو، که قبلا بازیگر و نمایشنامه‌نویس بود، پنج نفر از بهترین بازیگران را گرد هم می‌آورد که یک واحد خانوادگی پیچیده و پرشور را تشکیل می‌دهند که به قدری قوی است که گویی زندگی آنها قبل از شروع فیلم آغاز شده بود. هر شخصیت از درون دیده می‌شود، با امیدها، خواسته‌ها و آرزوهای منطقی و معقول خود.در نتیجه، آنها به‌طور کاملاً ارگانیک با هم برخورد می‌کنند. حتی نقش امای بازیگوش فرمیگا نیز کاملاً درست به نظر می‌رسد. هیچ چیز اجباری یا تحت تأثیر داستان به نظر نمی‌رسد؛ این فیلم از یک سریال تلویزیونی بسیار دور است. شاید حتی بهتر از این، چومکو با موضوع آلزایمر به‌طور ظریف و ملایمی برخورد می‌کند. این فیلم، فیلمی در مورد بیماری هفته نیست که به‌شدت و به‌طور غم‌انگیزی بر بیماری متمرکز باشد، بلکه بر شخصیت‌ها تمرکز دارد؛ این فیلم دقیقاً برعکس است. این فیلم در مورد تأثیر رویدادها بر شخصیت‌هاست، و هر صحنه‌ای به زندگی می‌آید. اگرچه هنوز هم موضوعی آسان برای هضم نیست، اما در نهایت، فیلم «آنچه داشتند» یک آغوش بزرگ و شلوغ است.