قانون رحمت

خانواده میلر با دو مشکل در زندگی خانوادگی خود مواجه هستند. پدر جان (کیرک کامرون) با دخالت دولت محلی در کسب و کار ضایعات فلزی خود روبروست، در حالی که شهر به سمت روش های زیست محیطی بیشتری متمایل است. پسر کودی (جارد میلر) تلاش می کند با این واقعیت کنار بیاید که به اندازه کافی بازیکن خوب بیسبال نیست تا زمان زیادی در بازی داشته باشد. در حالی که هر دو درام در حال وقوع است، خانواده باید تعهد خود را به یکدیگر و ایمانشان دوباره تعریف کنند و بررسی کنند که واقعاً به چه معناست که یک بازیکن خوب تیمی باشید.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام این فیلم بحث کنند. نظر شما در مورد هدف فیلم از نظر قانون‌گذاری دولتی چیست؟ آیا موافق یا مخالف آن است؟ آیا استدلال خوبی ارائه می‌دهد؟ چرا، یا چرا نه؟
• چگونه ایمان در این فیلم به تصویر کشیده شده است؟ آیا فکر می‌کنید این فیلم به‌خوبی نشان می‌دهد که چگونه ایمان به این خانواده کمک کرد تا با مشکلات خود کنار بیایند؟ به چه صورت؟

والدین باید بدانند که قانون رحمت فیلمی است با بازی و تهیه‌کنندگی کرک کامرون در مورد بیسبال و دخالت دولت در کسب و کارهای کوچک. این فیلم خانوادگی با نیت خیرخواهانه، تلاش دارد تا ارزش‌های آمریکایی و الهی را به تصویر بکشد، اما با ۱۱۸ دقیقه زمان، رویکرد طولانی و خشکی نسبت به این مسائل دارد که شامل صحنه‌های آهسته و مونتاژهای زیادی با ریتم کند است. تنها نکته قابل توجه، زیر داستانی است در مورد پدری که با تمایل خود برای سیگار کشیدن دست و پنجه نرم می‌کند، اما کودکان جوان‌تر به احتمال زیاد حوصله تماشای یک صاحب کسب و کار موفق را ندارند که با یک مقام دولتی بر سر مقررات زیست محیطی محلی درگیر می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

قانون رحمت می‌تواند فیلمی خانوادگی خوب و مناسب برای مسیحیان در مورد کار تیمی، صبر و ایمان باشد، اگر خوب ساخته شده بود. اما در عوض، ۱۱۸ دقیقه مونتاژ صحنه‌های بیسبال و خانواده است که بیشتر شبیه یک ویدیوی موسیقی طولانی سبک کانتری است تا یک فیلم با ریتم مناسب و داستان واقعی. مشکلاتی که در فیلم مطرح می‌شوند قابل درک هستند، مثل مشکلات مالی، چالش‌های کارآفرینی، پیشرفت در سرگرمی‌ها و پیدا کردن وقت برای خانواده. اما تمام جنبه‌های رویکرد فیلم افراطی و بیش از حد است، به علاوه خشک و خسته‌کننده.بچه‌هایی که می‌خواهند فیلمی درباره بیس‌بال ببینند، فیلمی با صحنه‌های طولانی خواهند دید که در آن پدر با یک مسئول منطقه‌بندی یا سرمایه‌گذار شرکتی طماع بحث می‌کند. خانواده‌هایی که به دنبال فیلمی شاد و الهام‌بخش هستند، صحنه‌های خسته‌کننده‌ای خواهند دید که هیچ روند واقعی ندارند و به نظر می‌رسد هیچ صحنه‌ای در اتاق تدوین حذف نشده است. این یک آزمون استقامت برای خانواده‌هاست، بیشتر آن‌ها دو ساعت وقت ندارند تا برای دیدن چند صحنه مونتاژ شده به سبک Hallmark از یک خانواده که صبح شنبه با هم کاپ‌کیک درست می‌کنند، درباره دولت بزرگ داد سخن بشنوند.