کلی و کال

کلی و کال، با بازی ژولیت لوئیس و جانی وستون، زوجی نامتعارف هستند. کلی، یک هنرمند سابق و مادر یک نوزاد، در حال تلاش برای سازگاری با زندگی جدید خود به‌عنوان یک مادر است و احساس پنهان‌شدن و دلتنگی برای دوران بی‌باک و آزاد جوانی‌اش را دارد. کال، نوجوانی است که به‌تازگی به‌دلیل یک تصادف غم‌انگیز به صندلی چرخدار وابسته شده است. آنها ابتدا بر سر یک سیگار و سپس در طول بعدازظهرهای پرالکل با یکدیگر پیوند برقرار می‌کنند، احساسات خود را در مورد آنچه از دست داده‌اند به اشتراک می‌گذارند، گاهی آنچه را که دارند فراموش می‌کنند و در این فرایند مرزها را می‌شکنند.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد روابط موجود در فیلم "کلی و کال" صحبت کنند. آیا این روابط به نظر واقعی می‌رسند؟ این فیلم چه پیامی در مورد عشق و دوستی منتقل می‌کند؟»
• «چه چیزی کلی و کال را به هم پیوند می‌دهد؟ آیا فکر می‌کنید رابطه‌ی سالمی دارند؟»
• «درباره ازدواج کلی چه فکر می‌کنید؟ آیا تولد فرزند، چه تأثیری بر رابطه او با همسرش داشته است؟ آیا به نظرتان فیلم، نقش پدر و مادر بودن را به‌درستی به تصویر کشیده است؟»

والدین باید بدانند که فیلم «کلی و کال» به بررسی دوستی بعید بین یک مادر جوان که با نقش جدید خود دست و پنجه نرم می‌کند و یک پسر نوجوان که پس از یک تصادف به صندلی چرخدار محکوم شده است، می‌پردازد. این فیلم موضوعات احساسی عمیقی را پوشش می‌دهد اما ریتم کندی دارد. انتظار برخی گفتگوهای صریح و احساسی و مقدار زیادی فحاشی (شامل کلمات «s--t» و «f--k») را داشته باشید، همچنین صحنه‌های زیادی از شخصیت‌های اصلی (یکی از آنها دانش‌آموز دبیرستانی است) که مشغول نوشیدن آبجو و کشیدن سیگار هستند. همچنین صحنه‌هایی از بوسیدن، شخصیتی که یک ویبراتور را به رختخواب می‌برد (قبل از استفاده متوقف می‌شود) و صحنه‌ای که زن مسن‌تر در مقابل دوست جوان‌تر خود لباس‌هایش را درمی‌آورد، وجود دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شام خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

لوئیس در نقش یک مادر جدید سرگردان، بازی ظریف و ماهرانه‌ای ارائه می‌دهد که با هم‌بازی او، وستون، هماهنگی خوبی دارد. اما تلاش‌های او توسط فیلمنامه‌ای که بیش از حد طولانی است، خنثی می‌شود. فیلم بیش از حد کش داده شده و ریتم آن آهسته‌تر از حد لازم است، به طوری که مخاطب حس روزهای طولانی و خسته‌کننده مادر شدن را تجربه می‌کند. همچنین فیلم پر از شخصیت‌های متعدد است، برخی از آنها شایسته زمان بیشتری روی پرده هستند (مانند سیبیل شپرد که نقش مادر شوهر کلی را بازی می‌کند)، و پیچش‌هایی در داستان وجود دارد که در پایان، فیلم را کمی آشفته و گیج‌کننده می‌کند.اگر کمی خلاصه‌تر بود، فیلم کلی و کال می‌توانست فوق‌العاده باشد. با این حال، همچنان تماشایی است و همدردی قابل تحسینی با شخصیت اصلی دارد. این فیلم ارزش دیدن دارد، به‌ویژه بازی جینویف لویس. او فرصت کافی برای نمایش استعداد قابل توجه خود، هرچند گاهی نادیده گرفته شده، را دارد.