لنگرگاه امن

SAFE HARBOUR یک مینی‌سریال درام استرالیایی است که در مورد اتفاقاتی است که رخ می‌دهد وقتی یک گروه از افراد به طور غیرمنتظره‌ای با یک بحران پناهندگی روبرو می‌شوند. رایان گالگر (یوان لسلی)، صاحب قایق تفریحی اهل بریزبن، همسرش بری (لیانا والسمون)، خواهرش اولیویا (فبی تینکین)، شریکش دامین (جوئل جکسون) و دوستشان هلن (جاکلین مک‌کنزی) در حال قایق‌سواری در آب‌های اندونزی هستند که با یک قایق سرگردان پر از پناهجویان ناامید مواجه می‌شوند که تلاش می‌کنند خود را به استرالیا برسانند. این گروه باید تصمیم بگیرند که آیا با مقامات اندونزی تماس بگیرند و در نتیجه پناهجویان را در معرض خطر بازگرداندن قرار دهند، یا به آنها کمک کنند تا به آب‌های استرالیا برسند، که به طور بالقوه آنها را در معرض خطر قرار می‌دهد. آنچه در طول آن شب اتفاق می‌افتد مشخص نیست، اما پیامدهای بلندمدت اقدامات آنها هم پیچیده و هم غم‌انگیز است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد وضعیت پناهجویان در سراسر جهان صحبت کنند. دلایل مختلف افراد برای ترک وطن و جستجوی پناهندگی در یک کشور خارجی چیست؟
• برخی از کلیشه‌هایی که در مورد پناهندگان در سراسر جهان وجود دارد چیست؟ رسانه‌ها چگونه این کلیشه‌ها را تقویت کرده‌اند؟ این کلیشه‌ها تا چه حد بر توانایی یک پناهجو برای دریافت پناهندگی در ایالات متحده تأثیر می‌گذارند؟
• Safe Harbour یک سریال استرالیایی است و به مسائل مربوط به پناهندگان در آن کشور می‌پردازد. اگر این سریال در ایالات متحده ساخته می‌شد، آیا تصویری متفاوت از پناهندگان ارائه می‌شد؟ چگونه؟

والدین باید بدانند که Safe Harbour یک درام مخصوص بزرگسالان است که از بحران پناهجویان جاری در استرالیا (و جهان) الهام گرفته شده است. پیامدهای کمک کردن (یا کمک نکردن) به پناهجویان، موضوع اصلی این سریال است و مرگ یک کودک نقش مهمی در آن دارد. همچنین در این سریال از الفاظ زشت (از جمله «فحش»)، نوشیدن الکل، سیگار کشیدن و کنایه‌های جنسی استفاده شده است. شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام و فیسبوک در آن نمایش داده شده یا به آن‌ها اشاره شده است. نوجوانان بزرگتر می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند، اما با توجه به موضوع آن، احتمال اینکه بیشتر آن‌ها مشتاق دیدن آن باشند، کم است. با این حال، کسانی که مایل به کسب اطلاعات بیشتر در مورد تجربه پناهجویی هستند، می‌توانند از این سریال چیزهایی یاد بگیرند.

این مجموعه پرتنش و مرتبط، احساسات پیچیده‌ای را که مردم نسبت به سرنوشت پناهجویان دارند، بررسی می‌کند. داستان، که بخش زیادی از آن از طریق فلش‌بک‌ها روایت می‌شود، از دیدگاه رایان گالگر و سایر استرالیایی‌ها بیان می‌شود، کسانی که زندگی‌شان پس از این واقعه به‌طور قابل توجهی تغییر کرد. اما داستان همچنین از دیدگاه اسماعیل البیاتی، پناهجوی ایرانی (با بازی حازم شماس) و خانواده‌اش روایت می‌شود، کسانی که سفر دریایی را به سلامت پشت سر گذاشتند و به استرالیا رسیدند، اما با هزینه‌ای وحشتناک. در حالی که روایت به‌طور یکپارچه از گذشته به حال و بالعکس در نوسان است، هر طرف نسخه خود از اتفاقاتی که رخ داده است را آشکار می‌کند و کسی را که مقصر می‌دانند را معرفی می‌نمایند.این یک اثر داستانی است و بینندگان را با سوالات بی‌جواب زیادی مواجه می‌کند. اما «Safe Harbour» به‌خوبی دیدگاه‌های اجتماعی قوی در مورد نگرش واقعی استرالیایی‌ها نسبت به پناهجویانی که به مرزهایشان می‌آیند، ارائه می‌دهد. با این حال، می‌توان موازی‌سازی کرد بین نگرش‌هایی که در این فیلم مورد تأکید قرار می‌گیرند و نگرش‌های کشورهای غربی دیگر و همچنین نژادپرستی نهفته‌ای که به‌عنوان انگیزه‌ای برای پشت کردن به پناهجویان غیرقفقازی یا مسلمان عمل می‌کند. در نتیجه، اگرچه این مجموعه عالی است، ممکن است برخی بینندگان را با حقایق دشوار مواجه کند.