هفتهٔ

هفته‌ای که گذشت، کنستانس لانگ آیلند، کنستانس لوستیگر (آدام سندلر) را دنبال می‌کند، که سعی می‌کند مراسم ازدواج یهودی ارزان اما شایسته‌ای را برای دختر محبوبش سارا (الیسون استرونگ) و نامزد سیاه‌پوست دانشجوی پزشکی‌اش، تایلر (رولاند باک سوم) ترتیب دهد. کنستانس با سرسختی از کمک مالی پدر تایلر، کرابی (کریس راک)، جراح ثروتمند لس‌آنجلسی، امتناع می‌ورزد. او یک مسافرخانه فرسوده را که شرکتش در آن کار می‌کرده، برای مراسم رزرو می‌کند، و هر اتفاقی که می‌تواند رخ دهد، رخ می‌دهد. بسیاری از شوخی‌ها از تحقیرهای عمو سیمور (جیم بارون)، مرد ۸۷ ساله‌ای که هر دو پایش قطع شده و دیابت دارد، نشات می‌گیرد، و صندلی چرخدارش کار نمی‌کند. کنستانس با خوشحالی عمو سیمور را همه جا با خود می‌برد. سیمور لباس تمیز ندارد و یونیفرم جنگ جهانی دومش را به یک بازی لیگ کوچک می‌پوشد، جایی که تصور می‌شود او پاهایش را در جنگ از دست داده، نه به دلیل دیابت، و غریبه‌ها به طور مکرر از او به خاطر خدماتش تشکر می‌کنند. در نهایت، شهردار پیشنهاد می‌کند که او را به عنوان یک قهرمان جنگی با برگزاری جشنی در شهرداری تجلیل کند، و کنستانس به طور مخفیانه قصد دارد از این جشن به عنوان مراسم عروسی دخترش استفاده کند. وقتی سیمور در جشن مجردی در یک استودیو ترامپولین پر از رقاص‌های برهنه شرکت می‌کند، در یک گودال مکعب اسفنجی سقوط می‌کند و سکته مغزی می‌کند. شهردار از برگزاری جشن منصرف می‌شود، و کنستانس سعی می‌کند آبرویش را نزد خانواده‌اش حفظ کند (و این شامل یک کیسه پر از خفاش زنده است - نپرسید)، و سپس به برنامه اصلی، مسافرخانه نشت‌دار، بازمی‌گردد. پدر خوشگذران تایلر، که پسر و دخترش را برای انجام جراحی‌های سلبریتی و ارتباط با زنان نامحدود در لس‌آنجلس رها کرده بود، اکنون کنستانس و خانواده‌اش را به خاطر رفتار خشن و ورشکستگی‌شان تحقیر می‌کند. اما در مراسم عروسی، کرابی به کنستانس اعتراف می‌کند که آرزو می‌کند زندگی‌اش را وقف خانواده‌اش کرده بود، همانطور که کنستانس کرده بود، نه اینکه به هوس‌های خودخواهانه‌اش بپردازد. او ظاهراً تعهدش را به فرزندانش و همسر سابقش تجدید می‌کند، و با کنستانس پیوند برقرار می‌کند، در حالی که آن‌ها یک جشن شکرگزاری خانوادگی در خانه‌اش در سنت لوسیا را برنامه‌ریزی می‌کنند، به هزینه خودش.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه تمایز قائل شدن فیلم بین خانواده‌های ثروتمند و کم‌ثروت در هفته‌ای صحبت کنند. خانواده‌ای که در اینجا با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کند، بسیار سخاوتمند است. آیا فکر می‌کنید افرادی که کمبود دارند، احتمالاً بیشتر به اشتراک می‌گذارند، یا فکر می‌کنید این یک ابزار داستانی است که در اینجا برای تقویت داستان استفاده شده است؟
• آدام سندلر در این فیلم زیاد داد می‌زند، مخصوصا در صحنه‌های پر سر و صدا و خارج از قاب دوربین که با همسرش دعوا می‌کند. آیا فکر می‌کنید این روش موثر است؟ چرا بله یا خیر؟
• آیا این فیلم یک فیلم معمولی آدام سندلر است؟ چطور با دیگر فیلم‌های سندلر که دیده‌اید مقایسه می‌شود؟

هفته‌ای که گذشت، نگاهی دارد به موانع مالی و غیرمالی که یک پدر دلسوز در تلاش برای برگزاری یک عروسی مقرون‌به‌صرفه برای دختر عزیزش با آن دست‌وپنجه نرم می‌کند. این داستان، نوشته آدام سندلر و کارگردان رابرت اسمیگل، بر اهمیت عشق به خانواده بر ثروت و موفقیت تأکید دارد. همه اینها با شوخی‌های زننده‌ای همراه است که شامل یک شوخی تکرارشونده با یک پیرمرد دوپا قطع‌شده که برای رفتن به دستشویی به کمک نیاز دارد، و همچنین رقصنده‌های برهنه روی ترامپولین و یک جشن مجردی با هدایای حاوی تصاویر آلت تناسلی مردانه است. نوجوانی که به‌تازگی از مرکز بازپروری خارج شده با عوامل تحریک‌کننده اعتیادش دست‌وپنجه نرم می‌کند. به‌طور مختصر به کتک زدن شوهر توسط همسرش اشاره شده است. در حین یک عروسی آتش‌سوزی رخ می‌دهد که مهمانان را مجبور به تخلیه می‌کند. بزرگسالان الکل می‌نوشند و زبان فیلم شامل کلمات فحش، مدفوع، کس، و سینه است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

هشت دقیقه اول این فیلم پر است از بازی‌های اغراق‌آمیز، فیلمنامه ضعیف و شخصیت‌ها و موقعیت‌های کلیشه‌ای که بیننده را به این فکر وامیدارد که چطور چنین فیلمی ساخته شده است. جواب؟ هم‌نویسنده و ستاره فیلم، سندلر، قراردادی چهار فیلمه با نتفلیکس دارد و این فیلم چهارمین فیلم در شمارش معکوس برای اتمام قرارداد است. گفته می‌شود سندلر از تجربه ساخت فیلم‌هایی که نیازی به فروش بلیط نداشته‌اند، لذت برده است و به همین دلیل برای ساخت چهار فیلم دیگر با سرویس استریم قرارداد بسته است.ساندلر بسیاری از دیالوگ‌هایش را با لهجهٔ اغراق‌شدهٔ نیویورک و صدایی شبیه جیبریش گیلبرت گوتفرید ادا می‌کند. بسیاری از لحظات فیلم هفتهٔ عروسی بامزه هستند تا خنده‌دار: مردی از زیر در توالت نگاه می‌کند، پایی نمی‌بیند و می‌خواهد وارد شود، غافل از اینکه یک مرد بدون پا داخل آن است. استیو بوشمی از یک شکلات توبرلون به بزرگی کارتینگ گاز می‌زند. امیدواریم ساندلر، راک و بقیهٔ گروه فیلم‌سازی در حین ساختن این فیلم خوش گذشته باشد، چون بعید است کسی که آن را می‌بیند خوشش بیاید.