رقابت‌کننده

وقتی معاون رئیس‌جمهور می‌میرد، رئیس‌جمهور (جف بریجز) باید یک معاون جدید انتخاب کند، کسی که میراث او را تأیید کند و تأیید سنا را به سرعت به دست آورد. او فرماندار محبوب هاثاوی (ویلیام پترسون) را نادیده می‌گیرد و سناتور لاین هنسن (جوان آلن) از اوهایو را انتخاب می‌کند. لاین، یک دموکرات، از حمایت زیادی برخوردار است، حتی از سوی پدرش که فرماندار سابق و جمهوری‌خواه است. اما او برخی دشمنان قدرتمند دارد، از جمله شلی رانیون (گری اولدمن)، نماینده محافظه‌کار کنگره و طرفدار هاثاوی، که موفق شده خود را به عنوان رئیس کمیته تأیید صلاحیت منصوب کند. وقتی ادعا می‌شود که لاین در یک مهمانی دانشجویی با چند پسر رابطه جنسی داشته است، رانیون این ادعاها را به یک وب‌سایت می‌دهد و از او می‌خواهد که پاسخ دهد. لاین امتناع می‌کند و می‌گوید که درباره زندگی خصوصی‌اش صحبت نخواهد کرد و اینکه یک استاندارد دوگانه وجود دارد، زیرا هیچ مردی برای پاسخ دادن به چنین سوالی تحت فشار قرار نمی‌گرفت.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این که انتظار داریم سیاستمداران چه میزان از زندگی شخصی خود را با ما در میان بگذارند و انتظار ما از آنها تا چه اندازه باید باشد، صحبت کنند. آنها همچنین ممکن است بخواهند در مورد چالشی که لاین در دوران کالج با آن مواجه شد و واکنش او به آن صحبت کنند و این که آیا او درست می‌گوید که استاندارد دوگانه‌ای اعمال شده است یا خیر. خانواده‌ها باید در مورد اظهار نظر لاین مبنی بر این که اصول زمانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند که اوضاع دشوار می‌شود، صحبت کنند.

والدین باید بدانند که این فیلم بحث‌های صریحی در مورد اتهامات مطرح‌شده علیه لِین، فلش‌بک‌هایی از میهمانی انجمن برادری، و یک صحنه‌ی جنسی واضح اما پوشیده دارد. افراد در فیلم از زبان تند و تیز استفاده می‌کنند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

THE CONTENDER" اصیل یا حتی معتبر نیست و تا حدودی غیرمنطقی است؛ حال که این موضوع را کنار گذاشتیم، باید بگویم که این فیلم فکربرانگیز و بسیار لذت‌بخش است. تماشای چرخ‌های واشینگتن و چرخنده‌ها بسیار سرگرم‌کننده است. نویسنده و کارگردان راد لوری مدت کافی در واشینگتن بوده است تا شخصیت‌ها و واژگان را به درستی به تصویر بکشد. بازتاب‌های جلسات استیضاح کلارنس توماس و بیل کلینتون جذابیت داستان را افزایش می‌دهند. کارگردان و بازیگران بهترین عملکرد خود را ارائه می‌کنند و داستان با سرعت پیش می‌رود.اجراهای آلن و بریجز شایسته اسکار است و بازیگران مکمل مانند سم الیوت، کریستین اسلیتر و تازه‌وارد کاترین موریس عمق و درخشش را افزوده‌اند. اولدمن، که همچنین به عنوان هم‌تولیدکننده فیلم است، با گریم موی متفاوت خود تقریبا غیرقابل شناسایی است. او ترکیب مناسبی از تهدید و شور را به نمایش می‌گذارد. اگرچه پایان فیلم کمی شبیه فیلم‌های فرانک کاپراست، اما هنوز هم نمی‌توان ایراد از فیلم گرفت که می‌خواهد لاین خوشبخت شود، چون ما هم همین را می‌خواهیم.