کفرناحوم

در کفرناحوم، زین (زین الرافعی)، پسری حدوداً ۱۲ ساله، باید از خودش و نوزادی به نام یونس در خیابان‌های یکی از مناطق بسیار خشن لبنان مراقبت کند. او و کودکان کوچکتر دیگر با سوءاستفاده‌ها و تهدیدهای شدیدی از جمله قاچاق انسان روبرو هستند، چرا که تلاش می‌کنند تا زنده بمانند. مسیر زین در نهایت به یک اقدام خشونت‌آمیز مهم منجر خواهد شد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه‌ی به تصویر کشیده شدن کودکان در محله یا دنیای زین در فیلم "کفرناحوم" صحبت کنند. آیا کودکان مانند انسان‌هایی با احساسات و پتانسیل‌های خاص خود مورد رفتار قرار می‌گیرند یا به عنوان کالا با آنها رفتار می‌شود؟ چرا؟
• چگونه خشونت و خطر موجود در فیلم کفرناحوم را با آنچه در یک فیلم اکشن/هیجان‌انگیز می‌بینید مقایسه می‌کنید؟ کدام یک تاثیر بیشتری دارد و چرا؟
• آیا هیچ‌یک از این شخصیت‌ها را الگوی رفتاری می‌دانید؟ چرا یا چرا نه؟ اگر شما در موقعیت آن‌ها بودید، چه انتخاب‌هایی انجام می‌دادید؟ تماشای داستان آن‌ها چگونه می‌تواند همدلی را در ما پرورش دهد؟
• آیا پایان فیلم برایتان رضایت‌بخش بود یا اینکه سؤالات بی‌پاسخی برایتان باقی ماند که لذت تماشای فیلم را تحت تأثیر قرار داد؟

والدین باید بدانند که فیلم کاپرنائوم یک درام تکان‌دهنده، تلخ و قدرتمند در مورد پسری جوان است که برای بقا و محافظت از یک نوزاد در خیابان‌های منطقه‌ای فقیرنشین در لبنان تلاش می‌کند. اگرچه این فیلم خشن نیست، اما قطعا غم‌انگیز و ناراحت‌کننده است؛ داستان شامل سوءاستفاده شدید از کودکان (عاطفی، جسمی، کلامی و ...) و تهدید مداوم خطر برای کودکان خردسال، از جمله قاچاق انسان و تجاوز جنسی است. همچنین صحبتی از یک پسر که یک مرد بزرگسال را با چاقو زده است (در یک صحنه، چاقویی که استفاده کرده نشان داده می‌شود) وجود دارد، و می‌توانید انتظار داشته باشید که زبان فیلم به طور مکرر قوی باشد («لعنتی»، «کثافت»، «احمق» و ...) و بزرگسالانی که کودکان را در تجارت مواد مخدر خود درگیر می‌کنند. این فیلم به کارگردانی و نویسندگی مشترک نادین لبکی، نماینده لبنان برای آکادمی جوایز اسکار 2019 است.

این فیلم صحنه‌های دلخراش و تکان‌دهنده‌ای دارد که در آن زین -- پسری کاردان و شجاع که به‌نوعی توانسته در جهانی که کودکان در آن ارزشی ندارند، همدردی واقعی را تجربه کند -- ضربات وحشتناکی را متحمل می‌شود. فیلم کفرناحوم («هرج‌ومرج») ممکن است تماشای دشواری باشد، زیرا کودکان خردسال را در شرایط خطرناک و آزارگرانه به تصویر می‌کشد. عشق بی‌چشمداشت زین به خواهرش و یوناس ملموس است و دشوار است که تحت تأثیر تلاش‌های او برای پرورش و محافظت از آنها قرار نگیریم. نماینده رسمی لبنان در نود و یکمین دوره جوایز اسکار، به دیگر فیلم‌های تأثیرگذار سال ۲۰۱۸ مانند «پیت تکیه بده» و «بچه آمریکایی خیابان» می‌پیوندد که زندگی و مخاطرات کودکان یتیم را به تصویر می‌کشند که تلاش می‌کنند در فقر شدید به تنهایی زندگی کنند. بازیگر تازه‌کار، الرفیعا، در نقش زین فوق‌العاده است و یوردانوس شیفراو نیز در نقش یک مهاجر بی‌اسناد که با او دوست می‌شود، بازی قابل‌توجهی دارد.کارگردان و نویسنده فیلم، نادین لبکی، بازیگر سرشناس لبنانی، به‌طرز فوق‌العاده‌ای اثرگذار است. او با دوری از احساسات اغراق‌شده و با سبک صریح و بی‌پرده خود، زمینه‌ای فراهم می‌کند تا بازی برجسته یاسر علی حصار در فیلم بدرخشد. این سبک همچنین به بیننده اجازه می‌دهد تا خود را به شخصیت اصلی و مشکلاتش نزدیک احساس کند. فیلم‌نامه نیز در پرداختن به این مشکلات بسیار مؤثر است و با وجود صحنه‌های ترسناک، لحظاتی از طنز نیز در فیلم گنجانده شده است. اما همان فیلم‌نامه دارای دو نقص داستانی بزرگ است که تجربه کلی فیلم را تا حد زیادی تعدیل می‌کند: یک سکانس ابتدایی شامل تلاش زین برای طرح دعوی علیه والدینش به دلیل به دنیا آوردنش، و گپ‌های روایی غیرقابل‌توجیهی در انتهای فیلم که بسیاری از بینندگان را سردرگم می‌کند. اولی به‌ویژه آن‌قدر نامناسب است که به‌نوعی «بامزه» به نظر می‌رسد، در حالی که فیلم در تأثیرگذارترین لحظات خود چنین حسی را القا نمی‌کند. فیلم «کفرناحوم» هرچند لذت‌بخش نیست، اما بازی‌ها و کارگردانی آن قطعاً آن را به تجربه‌ای به‌یادماندنی تبدیل می‌کنند.