هانیبال

هانیبال ۱۰ سال بعد از سکوت بره‌ها، فیلم قبلی، اتفاق می‌افتد. استارلینگ (با بازی جولیان مور) از کار میدانی کنار گذاشته می‌شود و به پرونده هانیبال لکتر بازگردانده می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد موضع اخلاقی استارلینگ صحبت کنند.

در این فیلم، شخصیت‌های مختلف با مرگ‌های وحشیانه‌ای روبرو می‌شوند، چه خودشان و چه عزیزانشان. قهرمان زن توسط سازمان اجرای قانون که در آن خدمت می‌کند، طرد می‌شود. بعداً متوجه می‌شود که توسط قاتلی که عاشق او شده، مورد تعقیب، مسموم، زندانی و تهدید به قطع عضو قرار گرفته است. خطر مرگ و تکه‌تکه شدن به دلیل شکنجه‌های آهسته (از جمله خورده شدن توسط انسان‌ها یا حیوانات وحشی) یا خارج کردن سریع احشاء وجود دارد. چهره زشت و زخمی یک شرور، صفحه نمایش را پر می‌کند. شخصیتی معلول، زخمی و دیوانه‌وار در پی انتقام، ادعا می‌کند که یک مسیحی متولد شده دوباره است، اگرچه آنچه او انجام می‌دهد کاملاً متفاوت است. کلاریس استارلینگ، که در روستایی متولد شده، مورد تمسخر قرار می‌گیرد. دکتر لکتر عشق خود را با آزار دادن قهرمان زن فضیلت‌مند نشان می‌دهد. الفاظ رکیک اندکی وجود دارد، اما شامل اشاره‌های تحقیرآمیز به اندام تناسلی زنانه است. شخصیت‌ها بر انتقام در اشکال وحشتناک مختلف تأکید می‌کنند. اشاره به مصرف مواد مخدر وجود دارد. اشاره‌های کلامی به همجنس‌گرایی، کودک‌آزاری و آزار جنسی وجود دارد. برهه‌ای از برهنه بودن، در میان گروه کر اپرای فلورانس و در نقاشی‌ها و عکس‌های مربوط به شواهد وجود دارد. افراد توسط خوک خورده می‌شوند، با تیغ‌های جراحی بریده می‌شوند، حلق‌آویز، شلیک و تصادف می‌شوند. مغز یک فرد در حالی که هنوز زنده است، نمایان می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این کمی اغراق‌آمیز (و یک بازی کلامی واقعاً بیمارگونه) است که بگوییم بسیاری از بینندگان هانیبال را کاملاً ناخوشایند خواهند یافت. در واقع، قتل‌های اوج و اپیلوگ به‌ویژه دورکننده هستند. اجراها و دیالوگ‌های ادبی این اثر را در سطحی بالاتر از تمام دنباله‌های کابوس در خیابان الم و جیغ قرار می‌دهند—که مورد علاقه نوجوانان است—در آن خشونت به بعد نمایشی و ترسناکی می‌رسد و از تماشاگران دعوت می‌شود تا به خون‌ریزی بخندند. سادیسم اینجا خنده‌دار نیست، مگر شاید وقتی که لکتر دانشمند به راحتی «اوکی-دوکی» را قبل از کشتن کسی بر زبان می‌آورد. حتی قربانیان لکتر—به‌ویژه میسون ورجر—کاملاً ترسناک هستند. کد رفتاری لکتر، طبق گفته یک نگهبان سابق زندان که واقعاً با او دوست شده بود، «خوردن بی‌ادب‌ها» است. این را در نظر داشته باشید در حالی که تماشا می‌کنید که فیلم‌سازان چگونه می‌توانند قاتل سریالی شکارچی را به یک قهرمان تبدیل کنند—تا زمانی که قربانیانش به نظر برسد که سرنوشتشان را شایسته هستند.متاسفانه، در این جهان تاریک و اغلب آشفته (به لطف داستانی سرگردان و تا حدودی گیج کننده)، مأمور اف بی آی استارلینگ به عنوان نیروی فاسد نشدنی عمل می کند، مصمم به اجرای عادلانه قانون (حتی تا حد محافظت از لکتر). پایان وحشتناک و بسیار بحث برانگیز هانیبال در مورد این است که آیا استارلینگ به تشنگی لکتر برای خون (به معنای واقعی کلمه) به عنوان جفتش خواهد پیوست، یا در برابر شر دیوانه فریبنده تا انتها مقاومت خواهد کرد. جودی فاستر رمان توماس هریس را خواند، اما سپس از بازی کردن نقش استارلینگ برای بار دوم امتناع کرد (حتی بعد از برنده شدن جایزه اسکار برای این نقش در فیلم سکوت بره ها). توجه: فیلم پایان رمان را تغییر می دهد.