راننده‌های جاده‌ای

گروهی از عوامل فنی تور در سفر با گروه استاتون-هاوس با مشکلاتی مواجه می‌شوند وقتی که یک مشاور مالی (رف اسپال) برای کاهش هزینه‌ها سر می‌رسد. در میان آنها بیل (لوک ویلسون) مدیر تور، شلی (کارلا گوجینو) مدیر تولید، دونا (کی‌شا کسل هیوز) مهندس صدا، کلی آن (ایموجن پاتس) برقکار و برادر دوقلویش وسلی (کولسون بیکر) حضور دارند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این موضوع بحث کنند که چقدر سریال کلوزرودیز به واقعیت‌های زندگی در جاده نزدیک می‌شود. مزایا و معایب کار در پشت صحنه صنعت موسیقی چیست؟ آیا برای هر شغل رویایی، معایبی هم وجود دارد؟
• آیا برنامه رودیز چلنج کلیشه‌های رایج در مورد افرادی که در جاده زندگی می‌کنند را به چالش می‌کشد، یا فقط شعار "سکس، مواد مخدر و راک اند رول" را تقویت می‌کند؟ کدام شخصیت‌ها معتبرتر به نظر می‌رسند؟ کدام شخصیت‌ها شما را شگفت‌زده کردند؟
• در صنعت موسیقی، پول چه نقشی دارد و سریال جاده‌ای‌ها تا چه حد این موضوع را به درستی نشان می‌دهد؟ جنبه تجاری موسیقی چگونه بر محصولاتی که می‌بینیم و می‌شنویم تاثیر می‌گذارد؟

والدین باید بدانند که سریال Roadies داستان اعضای گروه خیالی Staton-House Band را در فراز و نشیب یک تور ملی دنبال می‌کند. مخاطب با ترکیبی از موسیقی‌های عالی مواجه می‌شود که از طریق اجراهای کوتاه و متناوب گروه و همچنین آهنگ‌های روز به نمایش گذاشته می‌شوند. اما همچنین کلمات و عبارات تند و صریح جنسی (از جمله کلمه «فاک») را خواهید شنید. صحنه‌های شبیه‌سازی‌شده‌ی جنسی با نمایش سینه و باسن وجود دارد و همچنین صحنه‌ای نیمه‌گرافیکی وجود دارد که در آن یکی از شخصیت‌ها خودارضایی و رابطه‌ی دهانی با میکروفون را شبیه‌سازی می‌کند. شخصیت‌ها در برخی صحنه‌ها به صورت اجتماعی الکل مصرف می‌کنند، هرچند یکی از آن‌ها که الکلی بهبود یافته است، از نوشیدن الکل خودداری می‌کند.

کامرون کرو به طرز شگفت‌آوری سطحی به زندگی جاده‌ای پرداخته است، اما حداقل یک موسیقی متن عالی دارد، همانطور که انتظار می‌رفت. اما مشکلاتی هم دارد، از جمله دو بازیگر اصلی که فاقد شیمی قابل لمسی هستند. این لزوماً مهم نیست - روابط دوستانه می‌توانند (و باید) به همان اندازه جذاب باشند - به جز اینکه فیلمنامه به شدت می‌خواهد ما آنها را به عنوان یک جفت ببینیم، یک پیشرفت داستانی که اگرچه به سریال جهت‌دهی بسیار مورد نیاز را می‌دهد، اما به نظر نمی‌رسد که خیلی منطقی باشد.با حضور کراو در مقام کارگردان خلاق، شاید تصور کنید که سریال رودیز به زندگی قهرمانان ناشناخته موسیقی راک با همان احترامی می‌پردازد که فیلم تقریباً مشهور به خبرنگاران موسیقی و گروه‌هایی که دنبال می‌کردند، داشت. اما به جای یک سریال تأثیرگذار و به یادماندنی، با یک ترکیب عجیب از درام محیط کار و کمدی رمانتیک مواجه می‌شوید، کمی شبیه به سریال آفیس با یک گارداروب خنک‌تر و خنده‌های کمتر.