عاشق‌پیشه

لوزسیک یک مجموعه کمدی بریتانیایی است در مورد یک مرد جوان و حساس مجرد که به تازگی مبتلا به یک بیماری مقاربتی تشخیص داده شده است. به جای ارسال کارت پستال‌های توصیه شده به شرکای جنسی سابقش مبنی بر اینکه او تحت درمان کلامیدیا قرار گرفته است، دیلان (جانی فلین) که حدودا ۲۰ سال دارد، تصمیم می‌گیرد هر یک از زنان را پیدا کرده و شخصا با آنها تماس بگیرد تا خبر بد را به آنها بدهد. در حین ارتباط مجدد با هر یک از شرکای سابقش، او زمان زیادی را با دوست زنی‌اش لوک (دنیل اینگز) و بهترین دوستش، ایوی (آنتونی توماس)، که با او رابطه‌ای پیچیده دارد، می‌گذراند. درک ارتباطات فعلی‌اش در حالی که با ارتباطات فاجعه‌بار گذشته‌اش روبرو است آسان نیست، اما دیلان با هر یک از آنها در یک لحظه شرم‌آور مواجه می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اتکا به موضوعات تابو برای خنداندن دیگران صحبت کنند. آیا این کار مناسب است؟ آیا برنامه‌هایی که با موقعیت‌های جدی مانند ابتلا به بیماری‌های مقاربتی سر و کار دارند، باید بر آموزش درس‌ها تمرکز کنند؟ یا آیا پیدا کردن طنز در این موقعیت‌ها قابل قبول است؟
• برخی از تفاوت‌های تلویزیون آمریکا با تلویزیون کشورهای دیگر چیست؟ آیا موضوعاتی وجود دارند که مردم در ایالات متحده ممکن است نسبت به افرادی در مکان‌هایی مانند پادشاهی متحده، و بالعکس، احساس ناراحتی بیشتری داشته باشند؟ چرا؟

والدین باید بدانند که سریال Lovesick (که قبلاً با نام Scrotal Recall شناخته می‌شد) یک کمدی بریتانیایی بالغانه است که با موضوع بیماری‌های مقاربتی، روابط جنسی و دوستی‌های صمیمی سر و کار دارد. وقتی شخصیت اصلی، دیلن، متوجه می‌شود که به کلامیدیا مبتلا شده، مجبور است شرکای قبلی خود را پیدا کند و خبر را با آنها در میان بگذارد. در این سریال به طور ضمنی به مسائل جنسی اشاره می‌شود، برخی الفاظ زشت به کار می‌رود، صحنه‌هایی از افراد در موقعیت‌های نامناسب نشان داده می‌شود و گاهی برهنگی (بدون نمایش اندام تناسلی) وجود دارد. همچنین مصرف الکل (مثل آبجو، شامپاین و مشروبات الکلی قوی) به وفور دیده می‌شود، الفاظ رکیک ("s--t" و "f--k") استفاده می‌شود، بحث و جدل وجود دارد و گاهی اوقات درگیری فیزیکی اتفاق می‌افتد. با این حال، این سریال جذابیت‌های خود را دارد، اما قطعاً برای بزرگسالان مناسب است.

ایجاد یک کمدی باهوش و بی‌ادبانه، پر از لحظات خنده‌دار بالقوه، از چیزی که بیشتر مردم در صحبت کردن درباره آن احساس ناراحتی می‌کنند (اگر نه شرمنده)، دشوار است. اما اگر بتوانید از این احساس ناراحتی عبور کنید، Lovesick مجموعه‌ای باهوش و مخصوص بزرگسالان است که طیفی از موقعیت‌های اجتماعی را به شیوه‌ای تازه و نو بررسی می‌کند. به لطف نویسندگی خوب، شخصیت‌های واقعا دوست‌داشتنی و فلش‌بک‌های به‌خوبی هماهنگ، داستان‌ها به روشی اغلب غیرمنتظره و سرگرم‌کننده و جذاب باز می‌شوند.مفهوم خلاقانه این نمایش به گذشته و حال اجازه می‌دهد تا به روشی برخورد کنند که لحظاتی کوتاه از خودکاوی صمیمی را به وجود می‌آورد. این بخش‌ها به روشی صادقانه و نه قضاوت‌آمیز، عمقی به روایت‌ها می‌بخشند. با این حال، همه این موضوع را درک نمی‌کنند و برخی ممکن است فقط از پیش‌فرض نمایش آزرده شوند. اما با وجود رویکرد نامتواضعانه نمایش، لحظات خنده‌دار دلپذیری به طور شگفت‌انگیزی مسری هستند.