مرد ارتشی سوئیسی

هنگ (با بازی پل دانو) در جزیره‌ای دورافتاده و در اوج ناامیدی گرفتار شده است، وقتی جسدی به ساحل می‌رسد. در جستجوی همدمی، هنگ تلاش می‌کند آن را احیا کند، اما بی‌فایده است؛ او مرده است. اما انتشار گاز مکرر بدن، به هنگ ایده‌ای می‌دهد و او شروع به سوار شدن بر آن مثل یک قایق موتوری می‌کند. او را به جایی جدید، جنگل عجیبی می‌رساند. هنگ به همراه جسد -- که او نام "مانی" (با بازی دنیل ردکلیف) را بر آن می‌گذارد -- شروع به کاوش، جستجوی غذا و تلاش برای نجات می‌کند. در همین حال، مانی شروع به صحبت می‌کند و هنگ تصمیم می‌گیرد همه چیز را در مورد زندگی به او آموزش دهد، از زباله‌های پراکنده همه جا برای ساخت اشیاء زیبا و توصیفی استفاده می‌کند. دردسر شروع می‌شود وقتی مانی عکسی از یک دختر (با بازی مری الیزابت وینستد) در تلفن هنگ می‌بیند و به دنبال یافتن او وسواس پیدا می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فرضیه فیلم «مرد ارتش سوئیس» صحبت کنند. تاثیر قرار دادن یک جسد به عنوان شخصیت اصلی چیست؟ آیا این موضوع زننده است؟ ترسناک؟ جالب؟ آیا می‌توان آن را خشونت تلقی کرد؟ چرا یا چرا نه؟
• تجربه‌ی کلی تماشای این فیلم چه حسی به شما می‌دهد؟ آیا فیلمی خوش‌حال‌کننده است، ناراحت‌کننده، یا ترکیبی از هر دو؟ چه چیزی بیش از همه شما را ناراحت کرد؟ چه چیزی بیش از همه شما را خوشحال کرد؟
• چگونه این داستان کار گروهی را نشان می‌دهد؟ چرا این یک قدرت شخصیتی مهم است؟
• پیام فیلم در مورد دوستی چیست؟ آیا می‌توانید دوستی‌های غیرمعمول دیگری در فیلم‌ها به یاد بیاورید؟
• آیا خلاقیت شخصیت اصلی در ساختن چیزها از اشیاء دور ریخته شده الهام‌بخش است؟ آیا تا به حال از چیزی که کسی نمی‌خواست، چیز زیبا و ارزشمندی ساخته‌اید؟

والدین باید بدانند که فیلم «مرد ارتش سوئیس» یک درام کمدی مستقل بسیار غیرمعمول در مورد مردی (پل دانو) است که در جزیره‌ای دورافتاده سرگردان است و با جسدی (دنیل رادکلیف، در نقشی متفاوت از هری پاتر) دوستی می‌کند و موفق به ادامه حیات می‌شود. در فیلم تلاش برای خودکشی با حلق‌آویز کردن، جسد مرده، حمله خرس، شکستگی اندام‌ها، خونریزی، مبارزه، استفراغ، مدفوع و باد معده (بسیار زیاد) وجود دارد. شخصیت‌ها اغلب در مورد روابط جنسی و خودارضایی صحبت می‌کنند، و زبان فیلم به‌طور کلی قوی است و از کلماتی مانند «لعنتی»، «خراب‌شده» و «معلول» استفاده می‌شود. در یکی از صحنه‌ها، شخصیت‌ها با نوشیدن ودکا مست می‌شوند و اتفاق‌های خنده‌داری رخ می‌دهد. و در کل، فیلم به‌نوعی اعتماد به نفس، دوستی و کار تیمی را ترویج می‌کند، هرچند به شیوه‌ای غیرمعمول. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این نوع فیلم عجیب و غریب، خلاقانه و مستقل که ریسک پذیری بالایی دارد، در عصر فیلم های ابرقهرمانی و اکشن، به ندرت یافت می شود. این فیلم عجیب، شگفت انگیز و تازگی بخش است. فیلم نامه و کارگردانی آن توسط دان کوان و دنیل شاینرت انجام شده است. فیلم "مرد ارتشی سوئیس" مجموعه ای از ایده های عجیب، چیزهای زیبا، برخی افکار آزاردهنده و دوستی تاثیرگذار است که فقط در فیلم هایی که درباره افراد واقعی هستند، می توان یافت.با وجود اجرای شگفت‌انگیز پل دانو در نقش برایان ویلسون در فیلم سال گذشته عشق و رحمت، او هرگز بهتر از این در نقش مردی که با هویت و انسانیت خود دست و پنجه نرم می‌کند و در هر موقعیتی طنز فوق‌العاده‌ای می‌یابد، ظاهر نشده است. فیلم‌سازان صفحه نمایش را با تصاویری شگفت‌انگیز تزئین می‌کنند—از جمله اتوبوسی که از چوب و آشغال ساخته شده است—که تماشاگران را به طور مداوم به وجد می‌آورد. از سوی دیگر، بحث‌های مکرر فیلم در مورد عملکردهای بدنی و مرگ، در حالی که پایه و اساس فیلم را تشکیل می‌دهند، کمی آزاردهنده هستند. اما این تنها اشکال در یک فیلم فوق‌العاده است.