دختر فروشنده

میرابل باترفیلد (کلر دینز)، فروشنده‌ای که شب‌ها به هنر می‌پردازد، با جرمی (جیسون شوارتزمن) ملاقات می‌کند، کسی که ریش‌های بلند و تی‌شرتی پاره به تن دارد، باهوش و دوست‌داشتنی است و در تلاش برای تحت تاثیر قرار دادن او دست و پا چلفتی به نظر می‌رسد. اما او از حواس‌پرتی جرمی (که او هم یک هنرمند و طراح فونت و لوگوی تبلیغاتی است) چندان خوشش نمی‌آید. چند روز بعد، در محل کارش، مردی خوش‌تیپ و شیک‌پوش به نام ری (استیو مارتین) به او نزدیک می‌شود. قرار ملاقات‌های آن‌ها رسمی‌تر است و میرابل متوجه می‌شود که ری از نظر احساسی فاصله دارد. با این حال، میرابل جرمی را رد می‌کند و ری را انتخاب می‌کند. جرمی جوان هم به سفری جاده‌ای با یک گروه موسیقی راک می‌رود و در طول سفر متوجه می‌شود که رفتار مناسبی با میرابل نداشته و به او احترام نگذاشته است. در همین حال، ری بارها و بارها میرابل را ناامید می‌کند، روزها در سیاتل می‌ماند، جایی که خانه دوم گران‌قیمتی دارد، و با دوست‌دختر سابقش (ربکا پیدجن) به او خیانت می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اشتیاق میرابل به رمانس صحبت کنند، زیرا این اشتیاق از احساسات سرکوب‌شده خانواده‌اش نشأت می‌گیرد (همان‌طور که وقتی برای دیدن خانواده به خانه می‌رود و این موضوع را به وضعیت پدرش به عنوان کهنه‌سرباز جنگ ویتنام نسبت می‌دهد). انتخاب میرابل بین ری، مرد مسن و ثروتمند، و جرمی، مرد نامرتب و دست‌وپاچلفتی، چگونه محدودکننده است، در حالی که توسط دو مرد به عنوان یک شیء ارزشمند دیده و مورد توجه قرار می‌گیرد؟

والدین باید بدانند که فیلم شامل چندین صحنه رابطه جنسی «هنرمندانه» (با نور فیلتر شده و نمای نزدیک از چهره‌های زیبا) است، که برخی از آن‌ها طنزآمیز هستند (یکی از آن‌ها خشن است و در آن دستبند و لباس زیر توری مشکی به چشم می‌خورد، و دیگری توسط یک گربه قطع می‌شود)، و همچنین شامل شوخی‌های جنسی، بصری (مردی دیده می‌شود که از طریق تلسکوپ خودارضایی می‌کند) و کلامی (در مورد «عملکرد» و «اضطراب») است. فیلم همچنین شامل گفتگوهای مکرر در مورد روابط است، و بحثی در مورد اینکه یکی از عشاق به اندازه کافی پیر است که می‌تواند پدر یک زن جوان باشد. شخصیت‌ها در مورد کاندوم و فلیشینگ صحبت می‌کنند، سیگار می‌کشند و الکل می‌نوشند، و اعضای گروه موسیقی راک مواد مخدر مصرف می‌کنند و طرفداران خود را تشویق می‌کنند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

فیلم فروشنده‌ی مغازه، ساخته‌ی آناند تاکر، با دقت و وسواس خاصی ساخته شده و به‌اندازه‌ی فیلم قبلی او، هیلاری و جکی (۱۹۹۸)، ماجراجویی احساسی آشکاری ندارد. اما به‌طور مشابهی به فریب‌های ذاتی عشق و قساوت تصمیمات محافظه‌کارانه علاقه‌مند است. اگرچه میرابل به‌طور مختصر به خرد و بدبینی ظاهری لیزا (بریجت ویلسون-سامپرس)، همکار فروشنده‌اش و فردی با تجربه‌ی بیشتر در قرار ملاقات‌ها، حسادت می‌کند، اما به‌زودی متوجه می‌شود که حساسیت‌های خودش، حتی حس هنری‌اش، باارزش‌تر است.حداقل، این نظر فیلم است. و این یکی از آزاردهنده‌ترین جنبه‌های فیلم است. با وجود ظرافت ظاهری فیلم، دیدگاه آن در مورد میربل به عنوان یک شیء کامل و ارزشمند، قطعاً محدود است. علی‌رغم اینکه کلر دینز بازیگر ظریف و زیبایی است و دوربین پیتر جی. ساچیتسکی زیبایی غیرمعمول او را به نمایش می‌گذارد، فیلم هرگز زندگی مستقل میربل را به رسمیت نمی‌شناسد: او همچنان یک زن-کودک به دنبال یک منجی مرد است. مردان او به وضوح ناقص هستند و با این حال، همانطور که اغلب اتفاق می‌افتد، نسخه‌های آنها از او، خواسته‌های او را تعریف می‌کند.