زندگی شخصی

راشل (کاترین هان) و ریچارد (پل جیاماتی) در تلاش برای بچه‌دار شدن هستند. حالا در اواسط دهه ۴۰ زندگی‌شان، زمان و انتخاب‌هایشان به سرعت در حال تمام شدن است. وقتی سادی (کیلی کارتر)، خواهرزاده دانشجوی کالج‌شان، برای اقامت به آپارتمان منهتن‌شان می‌آید، تصمیم می‌گیرند از او بپرسند آیا حاضر است تخمک‌هایش را برای لقاح آزمایشگاهی اهدا کند. به خوشحالی راشل و ریچارد، سادی موافقت می‌کند به آنها کمک کند و سه نفرشان یک فرایند طولانی، پر از احساسات و گاهی از نظر جسمی دشوار را آغاز می‌کنند، با یکی از موانع بزرگ واکنش خانواده سادی به این خبر. آیا رؤیای پدر و مادری ریچارد و راشل در نهایت به حقیقت می‌پیوندد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد محتوای جنسی در زندگی خصوصی صحبت کنند. چه میزان از آن قابل قبول است؟ آیا واقع‌گرایانه است و آیا این موضوع مهم است؟
• دربارهٔ زبان تند و تیز چه فکر می‌کنید؟ چه حد از آن زیاد است؟ آیا واقع‌گرایانه است و آیا این موضوع مهم است؟
• چرا فکر می‌کنید ریچل و ریچارد اینقدر مشتاق بچه‌دار شدن هستند؟ تا چه حد مشتاق بچه‌دار شدن در آینده هستید؟ اگر نتوانستید بچه‌دار شوید، فکر می‌کنید همه‌ی کارهایی که آنها انجام می‌دهند را انجام می‌دهید؟

والدین باید بدانند که فیلم زندگی خصوصی، یک درام کمدی بالغانه در مورد تلاش یک زوج برای بچه‌دار شدن است. انتظار مراجعات صریح به رابطه جنسی را داشته باشید، از جمله یک کلیپ کوتاه و جلوه‌های صوتی از یک فیلم پورنو. بزرگسالان به صراحت در مورد جنبه‌های مختلف رابطه جنسی، جنسیت و تولید مثل صحبت می‌کنند، از جمله اصطلاحات فنی برای رابطه دهانی، صحبت‌های کثیف در کلیپ پورنو و اصطلاحات عامیانه برای قسمت‌های بدن مثل کاک، پیسی و توات. دیگر الفاظ تند شامل اف، اس و اس هستند. همچنین نوشیدن الکل و مراجعات زیادی به داروهای باروری وجود دارد. نوجوانان ممکن است به بلوغ جنسی و یک شخصیت مهم که در کالج است علاقه‌مند شوند، اما داستان عمدتا بر رابطه بین یک زوج متاهل در اواسط دهه ۴۰ زندگی‌شان تمرکز دارد. کاترین هان و پل جیاماتی در این فیلم بازی می‌کنند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

در جایی از این فیلم دو ساعته ناهمگون، یک فیلم ۹۰ دقیقه‌ای بهتر وجود دارد که منتظر است بیرون بیاید. زندگی خصوصی بازیگران قدرتمند و داستانی جذاب دارد، اما تامارا جنکینز، کارگردان، زمان زیادی را بر روی افراد و مکان‌هایی صرف می‌کند که داستان را پیش نمی‌برند یا چیزی که نیاز داریم در مورد شخصیت‌ها بدانیم را به ما نمی‌گویند. در قلب آن برخی خنده‌های واقعی، تنش‌های عاطفی و درام وجود دارد، اما توسط چیزهای زیادی در میان رقیق شده است که واقعاً کمک نمی‌کند. و پایان‌بندی واقعاً رضایت‌بخش نیست، زیرا هیچ پاداش عاطفی وجود ندارد، فقط حسی وجود دارد که چیزها قرار است به همان روالی که مدت‌هاست ادامه داشته، ادامه پیدا کنند.محتوای صریح و بالغانهٔ جنسی و حضور همبازی جوان و جذاب ممکن است توجه نوجوانان را جلب کند، اما این فیلم مناسب آن‌ها نیست. نه فقط به دلیل محتوای قوی، بلکه به این دلیل که تمرکز اصلی فیلم بر روی مشکلات زوجی در دههٔ چهل زندگی‌شان است که در تلاشند تا رابطه‌شان را در حالی که در سفری عاطفی و جسمی خسته‌کننده برای رسیدن به فرزندآوری هستند، حفظ کنند.