جنگ سرد

جنگ سرد در لهستان پس از جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتد، جایی که ویکتور (توماش کوت)، مدیر موسیقی محترم، و زولا (جوآنا کولیگ)، یکی از هنرمندان گروه تحت مدیریت دولتی او، عاشق هم می‌شوند و به فکر فرار از بلوک شرق و زندگی نامطمئن در پاریس هستند. رابطه‌شان در طول سال‌ها و در کشورهای مختلف فراز و نشیب‌های زیادی دارد، که با تفاوت‌های شدید در خلق و خوی آن‌ها پیچیده‌تر می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش زندگی در هر دو طرف پرده آهنین در فیلم جنگ سرد صحبت کنند. آیا این فیلم مانند فیلم‌های دیگری است که در مورد این دوره و مکان دیده‌اید؟ اگر نه، چه تفاوتی داشت؟
• چرا فکر می‌کنید رابطهٔ شخصیت‌ها در پاریس به سرانجام نرسید؟
• ابزارهایی که فیلمسازان برای نشان دادن گذر زمان و تغییر مکان‌ها استفاده کردند چه بود؟ آیا موثر بودند؟ آیا شما احساس تغییر، زمان‌ها و مکان‌های مختلف را داشتید؟

والدین باید بدانند که جنگ سرد نگاهی بالغ و به زبان لهستانی به یک رمانس است که توسط شکاف شرق و غرب اروپا پس از جنگ جهانی دوم و همچنین توسط مزاج‌های درگیر در آن خراب شده است. انتظار برهنگی مختصر زنان و تم‌های جنسی مداوم، و همچنین نوشیدن الکل به مقدار زیاد و سوء مصرف قرص خواب‌آور را داشته باشید. زبان (در زیرنویس‌ها) شامل چند مورد استفاده از کلمه فحش است. شخصیت‌ها با هم بحث می‌کنند، یکی به دیگری سیلی می‌زند، یکی به طور جدی در خارج از صحنه زخمی می‌شود، و زنی داستان تقریباً مورد تجاوز قرار گرفتن توسط پدرش و دفاع از خود را تعریف می‌کند. تاماش کوت و یوانا کولیگ به ترتیب در نقش یک مدیر موسیقی محترم و یک هنرمند در گروه دولتی او ظاهر می‌شوند که عاشق هم می‌شوند و فرار از بلوک شرق را برای زندگی نامشخصی در پاریس در نظر می‌گیرند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم سیاه و سفید با رویکردی سختگیرانه و غیر احساسی، به‌خوبی توانسته است که احساساتی سرشار، پرشور و خالص را به بیننده منتقل کند. قدرت فیلم جنگ سرد از اشتباهات واقعی و باورپذیر شخصیت‌های اصلی نشأت می‌گیرد. شخصیت‌ها و داستان آن به‌طور کلی از والدین کارگردان و هم‌نویسنده، پاول پاولیکوفسکی، الهام گرفته شده‌اند، و به همین دلیل است که این فیلم بسیار واقعی و باورپذیر به نظر می‌رسد. ویکتور و زولا شانس‌های خود را دارند، و به‌وضوح یکدیگر را به‌عنوان عشق زندگی‌شان می‌بینند. موانع بزرگی ازجمله جنگ سرد واقعی بین آن‌ها وجود دارد، اما بزرگترین مانع خودشان هستند. اینکه آن‌ها می‌خواهند و نیاز دارند که با هم باشند، اما حتی وقتی امکان آن وجود دارد، نمی‌توانند به‌خوبی کنار هم باشند، برای بیشتر بینندگان بزرگسال آشنا و قابل درک است. اما برخلاف فیلم‌هایی مثل لا لا لند (که یک فیلم عاشقانه دیگر در مورد هنرمندان دور از هم است)، فیلم جنگ سرد به مخاطب نشان می‌دهد که شخصیت‌های اصلی تا چه حد برای یکدیگر مهم هستند. این فیلم یک فانتزی عاشقانه نیست، بلکه با واقعیت‌های نامناسب و گاهی زشت لکه‌دار شده است. اینکه آن‌ها نمی‌توانند با هم بمانند واقعاً مثل یک تراژدی به نظر می‌رسد، اما تراژدی آشنا و قابل درک.فیلمبرداری عالی، منعطف است -- در مواقع لزوم، صراحت و سادگی دارد و در مواقع دیگر، جزئیات غنی و حتی در محیط‌های سرد و خشن، به‌خوبی به تصویر کشیده می‌شود. این فیلم بدون توسل به کلیشه‌ها، جلوه‌های رمانتیک پاریس را در بر می‌گیرد. موسیقی نیز تجربه را روشن می‌کند، از موسیقی‌دانان فولکلور لهستانی در خیابان‌های روستا تا گروه‌های جاز در کلوب‌های شبانه پاریس. یک آهنگ چند بار تکرار می‌شود و هر بار با تغییر در تنظیم و پیچیدگی (و حتی زبان) همراه است. کُت در نقش ویکتور، همدلی را به‌خوبی به تصویر می‌کشد، مردی که با اشتیاق درگیر شرایط است. کولیگ در نقش زولا، آتشین و سرد و غیرقابل پیش‌بینی و صادقانه غیرقابل پیش‌بینی است. در فیلم جنگ سرد، پاولیکوفسکی به‌طور استادانه‌ای ابزارهای سینمایی را به‌کار می‌گیرد تا فصل کلیدی از تاریخ خانواده‌اش را به‌صورت ماندگار به تصویر بکشد.