موریس از آمریکا

موریس (مارکیز کریسمس) و پدرش، کرتیس (کریگ رابینسون)، در هایدلبرگ آلمان احساس غربت می‌کنند، جایی که به نظر می‌رسد تنها آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار در آنجا هستند. آنها قطعاً تنها افرادی هستند که در فیلم «موریس از آمریکا» می‌بینیم، و واضح است که شخصیت اصلی، نوجوانی ۱۳ ساله از نیویورک، در تلاش برای هماهنگی با محیط است. کرتیس، که همسرش را از دست داده، برای تیم فوتبال محلی کار می‌کند (که سابقه خوبی ندارد)، و موریس اغلب در مرکز جوانان محلی وقت می‌گذراند، جایی که بچه‌های آلمانی یا او را نادیده می‌گیرند یا با او شوخی می‌کنند، گاهی اوقات به آزار و اذیت نزدیک می‌شوند. حتی کاترین (لینا کلر)، دختر کمی بزرگتر که به نظر می‌رسد نسبت به موریس احساس خوبی دارد، بین معاشقه و بازی‌های شوخی بی‌رحمانه با او در نوسان است. نوجوانی در هر شرایطی سخت است، و با موانع فرهنگی و زبانی اضافه، واضح است که موریس دوران سختی را می‌گذراند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش زندگی نوجوانان در سریال موریس از آمریکا صحبت کنند. آیا این نمایش واقع‌گرایانه است؟ آیا با آن ارتباط برقرار می‌کنید؟ آیا فکر می‌کنید مشکلات موریس در صورت زندگی در ایالات متحده متفاوت بود؟
• فیلم مصرف الکل، مواد مخدر و سیگار را چگونه به تصویر می‌کشد؟ آیا این موارد را جذاب و دلپذیر نشان می‌دهد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• موریس چگونه همدلی را نشان می‌دهد؟ چرا این یک قدرت شخصیت مهم است؟
• موریس چگونه به تمسخر و گاهی قلدری همکلاسی‌هایش پاسخ می‌دهد؟ اگر شما جای او بودید چه کاری انجام می‌دادید؟
• درباره رابطه موریس با پدرش صحبت کنیم. آیا کرتیس پدر خوبی است؟ آیا او بیش از حد سهل‌گیر است، بیش از حد سختگیر است، یا فقط در تلاش است تا بهترین روش را برای تربیت پسرش پیدا کند؟

والدین باید بدانند که فیلم موریس از آمریکا بر تلاش‌های یک پسر ۱۳ ساله آفریقایی-آمریکایی تمرکز دارد که سعی می‌کند در حالی که در یک شهر آلمانی زندگی می‌کند، جایگاه خود را پیدا کند. شهری که چندان به یک نوجوان سیاه‌پوست که به سختی زبان آلمانی صحبت می‌کند، خوشامد نمی‌گوید. این فیلم نگاهی صادقانه و واقع‌گرایانه به زندگی جوانان دارد و به همین دلیل شامل برخی از رفتارهای عاشقانه، فحاشی فراوان (واژه‌هایی مانند "لعنتی" و "خر" به زبان‌های انگلیسی و آلمانی)، نوشیدن الکل توسط نوجوانان در مهمانی‌های پر سر و صدا و مصرف مواد مخدر توسط نوجوانان (ماری‌جوآنا و اکستازی) است. همچنین برخی از صحنه‌ها و اشاره‌های نژادپرستانه و جنسی صریح و خشن وجود دارد که در آن کودکان رفتارهای بی‌رحمانه و ظالمانه‌ای با یکدیگر دارند. اما موریس شخصیتی بسیار همدل و دلسوز است و در نهایت پیام فیلم این است که مهم است خودتان باشید، هر چند که این کار دشوار باشد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این یک کمدی جذاب و متفاوت است که جالب و جسورانه است و چیز جدیدی به این ژانر می‌آورد. راه‌های زیادی وجود داشت که فیلم موریس از آمریکا می‌توانست مثل خیلی از فیلم‌های نوجوانانه‌ای که در آن‌ها نوجوانان با گروه‌های بد هم‌نشین می‌شوند، تمام شود، اما این اتفاق در این فیلم نمی‌افتد. در عوض، موریس از آمریکا یک بچه واقعی را با مشکلات واقعی و رابطه‌ای واقعی، به معنای زندگی اما ناقص، با پدرش به ما نشان می‌دهد. این مشکلات در مقیاس بزرگ زندگی خیلی بزرگ نیستند، اما قطعا برای موریس، شخصیتی که به‌شدت همدل است و این فیلم جذاب را این‌قدر برنده می‌کند، بزرگ به نظر می‌رسند. او به کاترین علاقه دارد، اما او بین دل‌دادگی به موریس و مسخره‌کردنش با دوستانش در نوسان است. او می‌خواهد با دیگران جور شود، اما مطمئن نیست که آیا باید با دوستان جدیدش الکل بنوشد یا مواد مخدر مصرف کند. کارگردان چاد هارتیگان و کریسمس باعث می‌شوند که ما به این پسر اهمیت بدهیم، کسی که نه خیلی شیرین است و نه خیلی مهربان، اما درعوض با مشکلاتی دست‌وپنجه نرم می‌کند که هرکسی که ۱۳ سال داشته، می‌تواند آن‌ها را درک کند.محور اخلاقی فیلم رابطه موریس با پدرش است، کسی که می‌خواهد دوست پسرش باشد اما گاهی اوقات باید او را کنترل کند. کرتیس، که توسط رابینسون فوق‌العاده‌ای بازی می‌شود، پسرش را تشویق می‌کند تا به جهان بیرون برود اما بعداً نگران او می‌شود. او سختگیر اما مهربان و دوست‌داشتنی است، و دیدن ارتباط شخصیت‌های پدر و پسر لذت‌بخش است، حتی وقتی با هم دعوا می‌کنند. فیلم از کلیشه‌ها و تصورات کلیشه‌ای در مورد پدران و پسران آفریقایی-آمریکایی اجتناب می‌کند و آن‌ها را با پرتره‌ای اصیل از جوانی، اندوه، نیاز به تعلق و جستجوی ارتباط عمیق خانوادگی جایگزین می‌کند. موریس از آمریکا ممکن است مثل یک داستان کوچک به نظر برسد، اما قلب بزرگی دارد.