لایه های پنهان

فیلم دربارهٔ نورمن (با بازی هریسون فورد)، استاد ژنتیک، و همسرش کلر (با بازی میشل فایفر)، یک نوازندهٔ ویولنسل سابق است که بعد از رفتن تنها دخترش به دانشگاه، کمی احساس تنهایی می‌کند. اما بعد معلوم می‌شود که خانهٔ خالی از سکنه‌اش آن‌طور که فکر می‌کرد، خالی نیست. به نظر می‌رسد که یک حضور شرورانه در خانه وجود دارد. نورمن، به عنوان یک دانشمند، به چنین چیزهایی اعتقاد ندارد و کلر را به پیش یک روانپزشک (با بازی جو مورتون) می‌فرستد. در ابتدا، کلر فکر می‌کند که روح یک همسر عضو هیئت علمی است. اتفاق‌های ترسناکی می‌افتد و معلوم می‌شود که حقیقت زیر سر دروغ‌هایی است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اعتقاد به ماوراءالطبیعه و نحوه‌ی برخوردشان در صورت مواجهه با ارواح در خانه‌شان صحبت کنند. برخی نوجوانان ممکن است علاقه‌مند به آشنایی با امکانات تحقیقاتی فراطبیعی در دانشگاه دوک باشند. خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد این واقعیت که همه‌ی اعمال، پیامدهایی دارند، صحبت کنند، چه در سطح روان‌شناختی و چه در سطح ماوراءالطبیعه.

والدین باید بدانند که این فیلم ممکن است نوجوانان جوان را بترساند، به ویژه آنهایی که آشنایی زیادی با قواعد فیلم‌های ترسناک ندارند. نوجوانان کم سن و سال ممکن است در مورد اختلافات زناشویی و خیانت در فیلم نگران شوند. این فیلم حاوی صحنه‌ها و اشاره‌های جنسی، الفاظ رکیک مختصر، و صحنه‌های متعددی از خطر، تعلیق و خیانت است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

فکر کنید جاذبه مرگبار با پولترگایست ترکیب شده و خیلی سطحی شده است، و شما ایده‌ای از آنچه که این فیلم برای شما در نظر دارد، خواهید داشت. چند سورپرایز و ترس وجود دارد، اما مطمئنم که هیچ چیز نیست در مقایسه با وحشتی که در انتظار هر کسی است که هریسون فورد را متقاعد کرد تا با یک فیلم دیگر که به این بدی شکست می‌خورد، دنباله‌ای برای رندوم هارتس بسازد. و آن وحشت هیچ چیز نیست در مقایسه با آنچه در انتظار احمقی است که تصمیم گرفت که کمپین تبلیغاتی این فیلم یکی از دو سورپرایز بزرگ را فاش کند. تا جایی که نیمه اول فیلم هرگونه تعلیق یا علاقه‌ای داشت، با گفتن به تماشاگران که همه یک فریب است قبل از اینکه حتی وارد در شوند، نابود شده است.فیلم سعی می‌کند دستورالعملی را دنبال کند، دو قسمت هیتکاک و یک قسمت داستان ارواح، با عناصری از فیلم‌های پنجره پشتی، سرگیجه و ربکا. درها باز می‌شوند، لولاهای در سوت می‌کشند، سایه‌ها ظاهر می‌شوند، موسیقی اوج می‌گیرد، و میشل فایفر، که خودش کمی استخوانی به نظر می‌رسد، در برابر تهدیدات این دنیا و دنیای دیگر نفس نفس می‌زند و می‌دود. این فیلم سعی می‌کند برای حمام همان کاری را بکند که فیلم روانی برای دوش حمام کرد. اما موفق نیست. هیتکاک می‌دانست که تعلیق باید حول موضوعی باشد. او به شکلی درخشان، ناهنجاری‌های روانی خود را جهانی کرد تا به وحشت و شگفتی مخاطب از آن‌ها بپردازد. کارگردان رابرت زمکیس (فارست گامپ، بازگشت به آینده) در اینجا سعی می‌کند همین کار را بکند و با واقعیت آشفته زیر سطح ظاهری این زوج ظاهراً کامل، ما را وسوسه کند. اما نورمن و کلر (و فورد و فایفر) ما را جذب نمی‌کنند. ناامنی نورمن در مورد دستاوردهای پدرش و از دست دادن حس خود کلر در مورد از دست دادن شغلش، شبیه رنگ‌آمیزی عددی به نظر می‌رسند. و اگرچه آن‌ها دو ستاره با استعداد و جذاب هستند، اما هیچ‌کدام از آن‌ها به اندازه کافی برای انجام وظایفی که این فیلمنامه برایشان تعیین کرده، توانا نیستند.