آسیب‌ناپذیر (شکست‌ناپذیر)

دیوید از یک تصادف عظیم قطار جان سالم به در می‌برد، درحالی‌که تمام مسافران آن قطار می‌میرند. مردی به نام الیجا چون تمام استخوان‌های بدنش به‌راحتی می‌شکنند به مرد شیشه‌ای معروف است. او دیوید را پیدا می‌کند. به نظر الیجا، دیوید دربرابر هر صدمه‌ای مصون است. دیوید ابتدا نمی‌خواهد این حرف‌های خیالی را باور کند، اما با گذشت زمان بالاخره متوجه می‌شود که تابه‌حال مریض نشده و صدمه‌ی جدّی ندیده است و تنها نقطه ضعف او آب است. دیوید بین مردم می‌رود و به‌طور غریزی می‌تواند کشف کند که آن‌ها چه جرم‌هایی انجام داده‌اند. او یک قاتل را پیدا می‌کند و خانواده‌ی مقتول را نجات می‌دهد و درنهایت قاتل را می‌کشد. دیوید به‌طرز عجیبی از داشتن این ویژگی احساس آرامش می‌کند و وقتی برای تشکر، دست الیجا را می‌گیرد متوجه می‌شود که الیجا همان کسی است که تصادف قطار را رقم زده است. درنهایت دیوید به چند پرونده‌ی دیگر کمک می‌کند و الیجا در یک بیمارستان روانی بستری می‌شود.

• از فرزند خود بپرسید آیا ممکن است انسانی با توانایی‌های فراطبیعی وجود داشته باشند؟ از فرزند خود بپرسید که نقاط قوت و ضعف هویّت دیوید چرا این همه سال برایش پنهان مانده بود؟ از فرزند خود بپرسید چه ویژگی‌های مثبت بزرگی دارد؟ درمورد استعداد‌های واقعی فرزندتان با او صحبت کنید. درمورد اهمیت آگاهی از نقاط ضعف با فرزند خود صحبت کنید و از او بخواهید نقاط قوت و ضعف خود را معرفی کند. خلاصه: از فرزند خود بپرسید که نقاط قوت و ضعف هویّت دیوید چرا این همه سال برایش پنهان مانده بود؟

«آسیب‌ناپذیر» یا «شکست‌ناپذیر» محصول سال 2000 فیلمی در ژانر درام، داستان دو مرد متفاوت را روایت می‌کند. دیوید که مردی آسیب‌ناپذیر است و الیجا که در انتهای این طیف قرار دارد و بسیار شکننده و آسیب‌پذیر است. اغلب آثار قدیمی ‌در حوزه‌ی ابرقهرمانی روایتگر نوعی داستان‌های اغراق‌آمیز هستند، اما این فیلم نوعی داستان ابرقهرمانی را به تصویر می‌کشد که اتفاقات آن در بستر واقعیت و در دنیایی واقعی رقم می‌خورد. الیجا اعتقاد دارد که اگر تا این حد شکننده است، پس کسی در جهت عکس و مخالف او هم باید در این دنیا وجود داشته باشد. بنابراین، او به دیوید که مردی آسیب‌ناپذیر است کمک می‌کند تا خودش را باور کند؛ نقاط ضعفش را بشناسد و درنهایت به دیگران کمک کند. بنابراین، این فیلم خشونت‌های غیرمستقیمی‌ را به نمایش می‌گذارد که جامعه‌ در واقعیت هم دچار آن‌هاست. قتل‌ها، تجاوز‌ها و دزدی‌هایی که دیوید در ذهن خود آن‌ها را می‌بیند و با یک قاتل روبه‌رو می‌شود مواردی نیستند که فیلم را به فضایی غیرواقعی نزدیک کند. ازسوی‌دیگر، این فیلم  بیشتر جنبه‌ی سرگرمی‌ دارد و تلاش یک انسان را برای پی‌بردن به هویّت واقعی خود نمایش می‌دهد. خلاصه: این فیلم خشونت‌های غیرمستقیمی را به نمایش می‌گذارد که جامعه در واقعیت هم دچار آن‌هاست.

فیلم شکست‌ناپذیر با پایان غافلگیرکننده‌اش چه ناامیدکننده است. نویسنده/کارگردان فیلم حس ششم با بسیاری از عناصر مشابه شروع می‌کند: بروس ویلیس، فیلادلفیا، ازدواجی پرتنش، کودکی که با مسائل بزرگی دست و پنجه نرم می‌کند، عناصری ماورایی و پیچشی در پایان. بار دیگر، او با اجراهای کنترل‌شده، رنگ‌های تیره و حرکات دوربین روان، فضایی وهم‌آلود و پرمعنا خلق می‌کند. اما برخلاف حس ششم، که غافلگیری در پایان کل فیلم را به سطح بالاتری می‌برد (و تماشاگران را تشویق می‌کرد تا دوباره آن را ببینند تا بتوانند آن را درک کنند)، این فیلم پایانی الهام‌بخش ندارد. این شرم‌آور است، زیرا ایده اصلی فیلم جذاب است اما هرگز به وعده‌اش عمل نمی‌کند.