کابین تلفن

فیلم «باکس تلفن» با صحنه‌ای شروع می‌شود که استو (با بازی کالین فارل)، یک روابط عمومی، در حال قدم زدن در خیابان است و کارآموز او در کنارش در حال دویدن، تلفن‌های همراه از قبل شماره‌گیری‌شده به او می‌دهد تا او بتواند به دروغ‌گویی و دستکاری کردن مخاطبانش ادامه دهد، از جمله یک بازیگر زن زیبا به نام پام (با بازی کیتی هولمز) که هم از نظر کاری و هم تفریحی برای او جذاب است. اما استو نمی‌خواهد از تلفن همراهش با پام تماس بگیرد، زیرا همسرش صورتحساب‌ها را می‌بیند. بنابراین او در آخرین باجه تلفن در منهتن توقف می‌کند، که اتفاقاً اشتباه بزرگی است. تلفن زنگ می‌خورد و استو پاسخ می‌دهد. مردی در آن سوی خط (با بازی کیفر ساترلند) به او می‌گوید که تفنگی به سمت او نشانه رفته و اگر تلفن را قطع کند یا به کسی در مورد آن بگوید، به او شلیک خواهد کرد. به نظر می‌رسد که او همه چیز را در مورد استو، همسرش کلی (با بازی رادا میچل) و پام می‌داند. وقتی یک قواد به دنبال استو می‌آید، زیرا دخترانش می‌خواهند از تلفن استفاده کنند، تک‌تیرانداز او را می‌کشد و پلیس، به رهبری کاپیتان ریمی (با بازی فارست ویتاکر)، فکر می‌کند که استو این کار را کرده است. استو توسط پلیس‌هایی که اسلحه‌هایشان به سمت او نشانه رفته‌اند، محاصره شده است، هم پام و هم کلی آنجا هستند، و تک‌تیرانداز اجازه نمی‌دهد او تلفن را قطع کند.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که شخصیت‌ها احتمالاً در ادامه چه کاری انجام خواهند داد. استو چگونه تغییر خواهد کرد؟»

«والدین باید بدانند که این فیلم حاوی صحنه‌های خطرناک و خشونت‌آمیز شدید است. شخصیت‌ها بدون هیچ تحریکی کشته می‌شوند و به قتل‌های دیگر نیز اشاره می‌شود. شخصیت‌ها سیگار می‌کشند و الفاظ بسیار زننده‌ای به کار می‌برند، و همچنین به موضوع زنا (یا تمایل به زنا) اشاره می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.»

حتی توهمات پارانوئیدی‌ترین افراد هم تا حدی منطقی هستند، اما این مورد اصلاً منطقی نیست. این فیلم بر اساس یک فیلم کوتاه دانشجویی ساخته شده و در تنها 12 روز فیلمبرداری شده است. این یک فیلم هالیوودی است که تلاش می‌کند حال و هوای فیلم‌های مستقل و کوچک را داشته باشد. فیلم «باکس آفیس» سعی دارد حبس شدن «استو» در باجه تلفن را به‌عنوان شکل‌دهنده‌ی داستان و تأثیر آن به تصویر بکشد.«مفهوم فیلم در کل درست است و اگرچه تنش زیادی ایجاد می‌کند و بازی فارل و ویتاکر تماشایی است، اما فیلم دستکاری‌شده و مصنوعی به نظر می‌رسد. پلاکارد "تو فکر می‌کنی کی هستی؟" پشت استو و اوج داستان با جمله "دوباره دروغ نخواهم گفت و احترام لازم را خواهم گذاشت" بسیار اغراق‌آمیز و خودپسندانه است و پیچش داستانی در انتهای فیلم نیز دست‌وپا‌چلفتی و قابل پیش‌بینی است. فارل که معمولاً در لهجه‌های آمریکایی بی‌نقص است، در تلاش برای صحبت کردن با لهجه‌ی افراد طبقه‌ی متوسط رو به بالا از محله‌ی برانکس کاملاً ناموفق است.»