حدود و مرزها

در مرزها، لورا جاکونی (ورا فارمیگا) مادر مجردی است که در حال مشاوره و یادگیری تعیین مرزها در زندگی است. او عاشق حیوانات ولگرد است و با پسر نوجوان حساسش، هنری (لوئیس مک‌داگال) مشکل دارد؛ هنری به کشیدن نقاشی‌های گرافیکی برهنه علاقه دارد و از مدرسه اخراج شده است. لورا از تماس‌های پدرش، جک (کریستوفر پلامر)، ۸۵ ساله اجتناب کرده است، اما با اکراه تصمیم می‌گیرد برای ثبت نام هنری در یک مدرسه خصوصی از او پول قرض بگیرد. متاسفانه لورا متوجه می‌شود که جک نیز از خانه سالمندان اخراج شده است، به دلیل فروش ماری‌جوانا. در حالی که جک سعی دارد تصمیم بگیرد بعداً چه کند، مخفیانه هنری را برای یک نقشه استخدام می‌کند: آنها باید لورا را متقاعد کنند که آنها را از پورتلند به لس‌آنجلس، به خانه خواهر لورا، جوجو (کریستن شال) برساند، جایی که جک قرار است زندگی کند. در طول سفر، جک بقیه مواد مخدرش را می‌فروشد و ۲۰۰،۰۰۰ دلار به دست می‌آورد. اما گذراندن این همه وقت با هم خانواده را به روش‌هایی که هرگز انتظار نداشتند، به چالش می‌کشد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش مواد مخدر و مصرف آن در فیلم گفتگو کنند. آیا ماری‌جوانا جذاب و وسوسه‌انگیز به تصویر کشیده شده؟ آیا مصرف آن پیامدهایی دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• چگونه روابط جنسی و برهنگی در این اثر به تصویر کشیده شده است؟ چرا فکر می‌کنید هنری به کشیدن نقاشی‌های برهنه علاقه دارد؟ دیگر شخصیت‌ها در این باره چه احساسی دارند؟
• لورا شخصیت جذابی است؟ لحظات مربوط به او وجود دارد؟ آیا او انتخاب‌های خودش را انجام می‌دهد؟ او در مقایسه با جوجو چطور است؟
• در این فیلم رابطهٔ خانوادگی چگونه است؟ آیا اعضای خانواده با هم ارتباط برقرار می‌کنند؟ آیا صادق هستند؟ آیا از هم حمایت می‌کنند یا انتقاد؟

والدین باید بدانند که مرزها یک فیلم کمدی-درام جاده‌ای مستقل در مورد یک مادر مجرد (ورا فارمیگا)، پسر نوجوانش (لوئیس مک‌داگال) و پدر ۸۵ ساله‌اش (کریستوفر پلامر) است که ماری‌جوانا می‌فروشد. انتظار می‌رود در فیلم، ماری‌جوانای زیادی به نمایش درآید و صحنه‌هایی از بزرگسالان در حال کشیدن آن وجود داشته باشد. زبان فیلم بسیار تند است و کلمات نامناسبی مانند «فاک» و «شیت» و کلمات دیگر به کار رفته است. یک پسر نوجوان تصاویر گرافیکی برهنه‌ای از مردان و تصویر تحریک‌آمیزی از یک زن می‌کشد. همچنین صحبت‌هایی در مورد رابطه جنسی و صحنه‌ای از دو همسر سابق وجود دارد که در رختخواب در آغوش هم می‌خوابند و به نظر می‌رسد که رابطه جنسی خارج از فیلم داشته‌اند. (او بعدا متوجه می‌شود که شوهر سابقش دوباره ازدواج کرده است.) یک مرد به مرد دیگری مشت می‌زند و گفته می‌شود که یک پسر نوجوان (به طور تصادفی) یک زن را سیلی زده است؛ او یک بسته یخ روی صورتش می‌گذارد. نوجوانان سعی می‌کنند سرقتی انجام دهند، اما به صورت طنزآمیزی ناکام می‌مانند. بازیگران فیلم خوب هستند، اما داستان به نظر مکانیکی می‌آید و هرگز به زندگی نمی‌رسد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

با وجود بازیگران استثنایی، این فیلم مستقل کمدی-درام/ جاده‌ای هرگز واقعاً به زندگی نمی‌رسد؛ کمی بیش از حد از اجزای داستان و شخصیت‌هایش آگاه است و به نظر مکانیکی می‌رسد. شانا فست (کارگردان فیلم‌های Country Strong و Endless Love) نویسندگی و کارگردانی این فیلم را بر عهده داشته است، اما به نظر می‌رسد فیلم "Boundaries" دارای مرزهای زیادی است و مواد زیادی در آن وجود دارد که به نظر می‌رسد از فیلمنامه‌های دیگر یا کلاس‌های فیلمنامه‌نویسی گرفته شده و فضای کمی برای نفس کشیدن دارد. حتی ناراحت‌کننده‌تر این است که لورا به عنوان فردی عصبی، جیغ‌کش و آسیب‌دیده غیرقابل‌بازگشت به نظر می‌رسد. او چندان سرگرم‌کننده و جذاب نیست و شخصیتش چندان به بهبود کیفیت نمایش زنان روی پرده کمک نمی‌کند.شخصیت‌های مرد اصلی کسانی هستند که می‌توانند تفریح کنند و احمقانه رفتار کنند. اما هر دو فقط با یک ویژگی شخصیتی تعریف می‌شوند: جک با فروش گلدان‌هایش و هنری با نقاشی‌هایش از افراد برهنه. این ویژگی‌ها قرار است شوخ‌طبعانه و شوکه‌کننده باشند، اما لحن ملایم فیلم - که تلاش می‌کند هم یک درام تاثیرگذار و هم یک کمدی باشد - همه خنده‌ها را از بین می‌برد. خوشبختانه، شال، با صدای شاد و جیغ‌جیغوی خود، در صحنه‌های اندکش فیلم را بالا می‌برد. جوجو تنها شخصیتی است که به نظر می‌رسد نوعی تضاد طنزآمیز درونی دارد؛ او علی‌رغم شرایط زندگی محدودش، شاد و بی‌تزلزل است. متاسفانه بقیه فیلم نمی‌توانستند کمی رها و آزاد باشند.